Origineel
Eu te vi. Quando já não havia nada,. Eu te quis. Quando não queria mais,. A loucura das paixões,. Os carinhos sem calor,. A ilusão que oculta o véu do amor…. Deita aqui,. Os poemas sem palavras. Vão surgir.. Vida em nossos corações,. O silêncio traz canções,. Onde havia escuro há cor,. Nosso encontro tudo transformou,. Meu amor…. Nosso amor. Quer seguir. E uma estrada iluminada. Nosso amor. Um rubi. Pedra rara e preciosa. Clara luz. Do querer. Semeando. A vida nova. Que há de ser. Simplesmente o nosso amor.. (Ó lua da madrugada. Derrama seu brilho em nós.)
Vertaling
Ik zag je. Toen er niets meer over was. Ik wilde jou. Toen ik niet meer wilde… De waanzin van de passies. De strelingen zonder warmte. De illusie die de sluier van de liefde verbergt. Ga hier liggen. De gedichten zonder woorden. Ze zullen opstaan… Leven in onze harten… Stilte brengt liederen… “Waar er donker was, is er kleur,. Onze ontmoeting heeft alles veranderd,… Mijn liefde…. Onze liefde. Wil volgen. “En een verlichte weg. Onze liefde. Een robijn. Zeldzame en kostbare steen. Helder licht. Van willen. Zaaien. Het nieuwe leven. Die zal zijn. Gewoon onze liefde… (O maan van de dageraad. Laat haar gloed op ons schijnen.)