Origineel
Sola,
frente al mar me encuentro sola
cantándoles a la noche y a las estrellas.
Dime, amiga luna:
¿por qué uno da y no recibe nada? Viento,
¡cómo enfrías tú mi cuerpo!
Ya nadie lo calentará jamás...
Él se ha llevado todo:
deseo y esperanza en el amor. [Estribillo:]
En mi soledad
trato de olvidar
que él llegó a ser alguien...
Alguien al que amé
y a quien me entregué
como nunca a nadie...
En mi soledad
ya no queda más
que una sola idea:
ese amor murió
y, los recuerdos,
se los lleva la marea... Viento,
¡cómo enfrías tú mi cuerpo!
Ya nadie lo calentará jamás...
Él se ha llevado todo:
deseo y esperanza en el amor. [Estribillo:]
En mi soledad
trato de olvidar
que él llegó a ser alguien...
Alguien al que amé
y a quien me entregué
como nunca a nadie...
En mi soledad
ya no queda más
que una sola idea:
ese amor murió
y, los recuerdos,
se los lleva la marea...
Vertaling
Alleen,
met uitzicht op zee ben ik alleen
zingend voor de nacht en de sterren.
Vertel me, maanvriend:
Waarom geef en ontvang je niets? Wind,
Hoe koel je mijn lichaam af!
Niemand zal het ooit meer verwarmen ...
Hij heeft alles meegenomen:
verlangen en hoop in liefde. [Refrein:]
In mijn eenzaamheid
Ik probeer het te vergeten
dat hij iemand werd ...
Iemand van wie ik hield
en aan wie heb ik mezelf gegeven
zoals nooit tevoren ...
In mijn eenzaamheid
Er is niet meer
dan een enkel idee:
die liefde stierf
en de herinneringen,
Het getij brengt ze ... Wind,
Hoe koel je mijn lichaam af!
Niemand zal het ooit meer verwarmen ...
Hij heeft alles meegenomen:
verlangen en hoop in liefde. [Refrein:]
In mijn eenzaamheid
Ik probeer het te vergeten
dat hij iemand werd ...
Iemand van wie ik hield
en aan wie heb ik mezelf gegeven
zoals nooit tevoren ...
In mijn eenzaamheid
Er is niet meer
dan een enkel idee:
die liefde stierf
en de herinneringen,
het tij brengt ze ...