Origineel
Up from the pastures of boredom
Out from the sea of discontent
They come in packs like hungry hounds
The seekers of the dark enchantment
They haunt the boulevards and bars
They pray to wishing wells and stars
They ride the hurricane of hope
Not looking back but on they go
Toward the distance and deceiving
And all the while they keep believing
That they are special and apart
The lovers, the lovers of the heart, the lovers
And when they pair off two by two
They feel they are the chosen few
And though their beds are made of straw
They feel like velvet in the night
And so the night is never ending
It's made of distance and pretending
That they're special and apart
The lovers, the lovers of the heart, the lovers
And when love goes away
And when love goes, goodbye
And it catches in their throats like cotton
And it rises in their hearts like rain
The good times suddenly are all forgotten
The hunt begins again
They search the subways and the streets
Their faces tired like their feet
Their bodies aching to be warm
And so they hide behind the moon
Their loneliness inside them growing
But they take comfort in just knowing
That they are special and apart
The lovers, the lovers of the heart, the lovers
And when love comes again and when love comes
Hello, it rises from their throats like singing
And it comes up from their hearts like wind
The good things
Strangers in their arms are bringing
Makes life all right again
They turn their faces to the light
No longer hiding in the night
So unashamed and unafraid
That they can face each other's faults
And though the waltz will have its ending
There is no harm in just pretending
That they are special and apart
The lovers, the lovers of the heart, the lovers
Vertaling
Op uit de weiden van verveling
Uit de zee van ontevredenheid
Ze komen in roedels als hongerige honden
De zoekers van de duistere betovering
Ze jagen op de boulevards en bars
Ze bidden tot wensputten en sterren
Ze berijden de orkaan van hoop
Niet omkijkend maar verder gaan ze
Naar de verte en het bedrog
En al die tijd blijven ze geloven
Dat ze speciaal zijn en apart
De geliefden, de minnaars van het hart, de minnaars
En als ze twee aan twee paren
Voelen ze dat ze de uitverkorenen zijn
En hoewel hun bedden van stro zijn
Voelen ze zich als fluweel in de nacht
En zo eindigt de nacht nooit
Het is gemaakt van afstand en doen alsof
Dat ze speciaal zijn en apart
De geliefden, de minnaars van het hart, de minnaars
En als de liefde weggaat
En als de liefde gaat, vaarwel
En het vangt in hun kelen als katoen
En het stijgt op in hun hart als regen
De goede tijden zijn plotseling allemaal vergeten
De jacht begint opnieuw
Ze doorzoeken de metro's en de straten
Hun gezichten vermoeid als hun voeten
Hun lichamen hunkeren naar warmte
En zo verbergen ze zich achter de maan
Hun eenzaamheid in hen groeit
Maar ze vinden troost in de wetenschap
Dat ze speciaal zijn en apart
De geliefden, de minnaars van het hart, de minnaars
En als de liefde weer komt en als de liefde komt
Hallo, het stijgt op uit hun kelen als gezang
En het komt uit hun hart als de wind
De goede dingen
Vreemden in hun armen brengen
Maakt het leven weer goed.
Ze wenden hun gezichten naar het licht
Niet langer verborgen in de nacht
Zo onbeschaamd en onbevreesd
Dat ze elkaars fouten onder ogen kunnen zien
En hoewel de wals zijn einde zal hebben
Het kan geen kwaad om te doen alsof
Dat ze speciaal en apart zijn
De geliefden, de minnaars van het hart, de geliefden