Origineel
Sobre as ondas frias do imenso mar. Sonhei com voce num barco a navegar. Admirando as espumas brancas. Que as ondas fazem ao se encontrar. De repente surge a maré bravia. Que faz o barquinho naufragar. Forte correnteza a levou nas águas. Eu fiquei na praia seu nome a chamar. Ao ver seus cabelos sumindo nas águas. O quanto chorei. Corri pela praia seu nome chamando. Gritando, gritando e assim acordei. Acordei chorando a senti as lágrimas. Correndo em meu rosto em horizontais. Como quem indica o caminho certo. Por onde partiu e não voltou mais. Nesse mar da vida eu sou um barco velho. Que sem ter destino ancorou no cais. Esse pesadelo de sonhos malditos. Foi o resultado de te amar demais
Vertaling
Op de koude golven van de immense zee. Ik droomde van jou op een zeilboot. Het witte schuim bewonderen die de golven maken als ze elkaar ontmoeten. Plotseling komt het getij. die de boot doet zinken. Sterke stroming bracht haar in het water. Ik stond op het strand haar naam te roepen. Toen ik haar haar zag verdwijnen in het water. Hoe ik huilde. Ik rende langs het strand en riep haar naam. Schreeuwen, schreeuwen en zo werd ik wakker. Ik werd huilend wakker en voelde de tranen. Loopt horizontaal langs mijn gezicht. Zoals iemand die de juiste weg wijst. Waar hij vertrok en nooit meer terugkwam. In deze zee van leven ben ik een oude boot Dat zonder bestemming voor anker ligt in de kade. Deze nachtmerrie van verdomde dromen. Het was het resultaat van te veel van je te houden