Origineel
I’m here today, just like every yesterday. Heavy heat, and sheets stick to my skin. Can’t get away from nothingness.. I try to get up, but I have to give in to the force that is keeping me down. I overcome gravity, I look outside. A cat cries out, trapped upon a window sill, but is crying’s drowned out by my screaming inside. What will it take?. I wonder what it’s like exposed outside, would I be safe? When will it break. Try to look out, I see reflection I just want to break. Sirens moan. They’re forever crying… someone’s probably dying.. The sound sticks inside my head. Talk to myself, I’m company, but who is to say if nothing if said? Two windows stare back at me. Three stories high nothing is new. I may sit, but someday I’ll stand. I’ll muster up the will and fire myself through.
Vertaling
Ik ben hier vandaag, net als elke gisteren. Zware hitte, en lakens plakken aan mijn huid. Ik kan niet wegkomen van het niets… Ik probeer op te staan, maar ik moet toegeven aan de kracht die me naar beneden houdt. Ik overwin de zwaartekracht, ik kijk naar buiten. Een kat schreeuwt, gevangen op een vensterbank, maar zijn gehuil wordt overstemd door mijn geschreeuw van binnen. Wat is er voor nodig? Ik vraag me af hoe het buiten is, zou ik veilig zijn? Wanneer zal het breken. Ik probeer naar buiten te kijken, ik zie reflectie die ik alleen maar wil breken. Sirenes jammeren. Ze huilen altijd… iemand gaat waarschijnlijk dood… Het geluid blijft in mijn hoofd hangen. Praat tegen mezelf, ik ben gezelschap, maar wie zal het zeggen als er niets gezegd wordt? Twee ramen staren me aan. Drie verdiepingen hoog is niets nieuws. Ik kan zitten, maar op een dag zal ik staan. Ik zal de wil opbrengen en mezelf erdoorheen schieten.