Origineel
It was in this haunted place under a moonless cloak of ebony
I was drawn to the glow of a young spiritess weeping in the woods
The blackest ravens and ice-veiled boughs
Have spoken of you, goddess of these bleak woods
I yearn for your embrace, spiritess of the melancholia
Show me, again, your sweet face
Enchant me with your rich, cinder burnt ether
Lure me into your arms and bless unto me eternal death
She had spoken to the dawn
Her words wisped in tongues of the wind
And then silence…
Pale clouds betrothed the dawn
Black rain fell
The birds wore masks
The haunting stain of her woe
Had burned itself into the oak
Night had gone
Bereaved, I was torn for her
One last time I witnessed her beauty in the distance
The arms of the trees tore at her morbid gown swaying in the loathsome winter
breeze
She faded before my eyes
Since that day a thousand veiled birds have taken flight
And the melancholy rain still pours forever on…
[Music by Haughm (4/97 – 3/98)]
Vertaling
Het was op deze spookachtige plek onder een maanloze mantel van ebbenhout
werd ik aangetrokken door de gloed van een jonge huilende geestesvrouw in het bos
De zwartste raven en de met ijs bedekte takken
hebben over u gesproken, godin van deze sombere bossen
Ik verlang naar uw omhelzing, geestin van de melancholie
Toon mij opnieuw uw zoete gezicht
Betover mij met uw rijke, sintelverbrande ether
Lok me in uw armen en zegen mij met de eeuwige dood
Ze had gesproken tot de dageraad
Haar woorden dwarrelden in de tongen van de wind
En toen stilte…
Bleke wolken verloofden de dageraad
Zwarte regen viel
De vogels droegen maskers
De spookachtige vlek van haar wee
Had zichzelf gebrand in de eik
De nacht was verdwenen
Verdrietig, was ik verscheurd door haar
Een laatste keer was ik getuige van haar schoonheid in de verte
De armen van de bomen scheurden aan haar morbide jurk zwaaiend in de afschuwelijke winter
briesje
Ze vervaagde voor mijn ogen
Sinds die dag zijn er duizend gesluierde vogels op de vlucht geslagen
En de melancholische regen stroomt nog steeds voor altijd…
[Music by Haughm (4/97 – 3/98)]