Viata Dormiteaza Germinind Si-O Simt In Jur Universala Intr-o Nesfirsita Oboseala Si-n Absenta Ultimului Cind Iar Taina Aerului Otravit Intr-un Inceput De-nnoptare Alacelui Orizont Nemarginit Adoarme Fara Desteptare Mijn verwoeste wereld ontkent de aardse tijd Ontdaan van alle emoties… Onsterfelijkheid: wees nu de mijne! Mijn verwoeste dromen – overblijfselen van gekwelde jaren Wie zal er overblijven om mijn bittere tranen weg te vegen? Woorden van verdriet… varen, Reizend op koude winden Woorden van rust… falen, Dansend op mijn gewonde lippen Ik sterf meestal alleen in de dunne vermomming van het leven En ik kan het bloed niet temmen En het hart dat ze hebben gedoopt De littekens branden diep in mijn ziel Mijn glimlach heeft zijn glans verloren Mijn woorden worden zo onbeduidend… Het verliezen van alle verlangen, het verliezen van alles, maar trots. ..Caci demult, aici, la marginea vietii Sub lumina siderala, nu mai traiesc in timp … Als de kalender opnieuw verschijnt in de vorm van lui astrala “Te vad, Te aud, te cuget, Tinara si dulce veste, dintr-un cer cu-alte stele cu alte vise si alti zei” .. Pe drumuri delirind, pe-o vreme de toamna Ma urmareste-un Gind, Ce ma-ndeamna: “Dispari cit mai curind!” ..Caci visu-mi mu-i un dis pamintesc! Mijn geruïneerde wereld grijpt naar een mystieke gedachte Hoewel de ziel al moe is van het zoeken Mijn verwoeste dromen – buiten bereik En de hopeloze ziel blijft wachten, Op wie? Maar wie zal het weten?