Origineel
I need to remember the day
When we said goodbye for the very last time
There was still so much to say
But time came between us and quietly stole you away
Let me remember the day
We walk to the garden and sit for a while
The hours are slipping away
Still I try to hold them and freeze them in time
So leave me believing we’ll meet here again
Promise me some kind of sign
As each day turns into night
I blow out the candle and turn down the sheet
And now that you’ve risen so high
I know that you watch over me as I sleep
Always believing we’ll meet up again
Waiting for some kind of sign
So now I remember the day
When we said goodbye for the very last time
But no one can take you away
‘Cause here in my memories there’s never a very last time
Never a very last time
When we said goodbye for the very last time
There was still so much to say
But time came between us and quietly stole you away
Let me remember the day
We walk to the garden and sit for a while
The hours are slipping away
Still I try to hold them and freeze them in time
So leave me believing we’ll meet here again
Promise me some kind of sign
As each day turns into night
I blow out the candle and turn down the sheet
And now that you’ve risen so high
I know that you watch over me as I sleep
Always believing we’ll meet up again
Waiting for some kind of sign
So now I remember the day
When we said goodbye for the very last time
But no one can take you away
‘Cause here in my memories there’s never a very last time
Never a very last time
Vertaling
Ik moet me de dag herinneren
Waarop we voor de allerlaatste keer afscheid namen
Er moest nog steeds zoveel gezegd worden
Maar de tijd kwam tussen ons en nam je stilletjes mee
Laat me die dag herinneren
We wandelen naar de tuin en zitten daar een tijdje
De uren verstrijken
Nog steeds probeer ik ze vast te houden en ze op tijd te bevriezen
Dus laat me geloven dat we elkaar hier weer zullen ontmoeten
Beloof me een soort teken
Omdat elke dag verandert in een nacht
Blaas ik de kaars uit en trek het laken op
En nu dat je zo hoog bent gestegen
Weet ik dat je over me waakt als ik slaap
Omdat ik altijd blijf geloven dat we elkaar weer zullen ontmoeten
Omdat ik wacht op een soort teken
Nu herinner ik me de dag
Toen we voor de allerlaatste keer afscheid namen
Maar niemand kan je wegnemen
Omdat er nooit een allerlaatste keer is, hier in mijn herinneringen
Nooit een allerlaatste keer
Waarop we voor de allerlaatste keer afscheid namen
Er moest nog steeds zoveel gezegd worden
Maar de tijd kwam tussen ons en nam je stilletjes mee
Laat me die dag herinneren
We wandelen naar de tuin en zitten daar een tijdje
De uren verstrijken
Nog steeds probeer ik ze vast te houden en ze op tijd te bevriezen
Dus laat me geloven dat we elkaar hier weer zullen ontmoeten
Beloof me een soort teken
Omdat elke dag verandert in een nacht
Blaas ik de kaars uit en trek het laken op
En nu dat je zo hoog bent gestegen
Weet ik dat je over me waakt als ik slaap
Omdat ik altijd blijf geloven dat we elkaar weer zullen ontmoeten
Omdat ik wacht op een soort teken
Nu herinner ik me de dag
Toen we voor de allerlaatste keer afscheid namen
Maar niemand kan je wegnemen
Omdat er nooit een allerlaatste keer is, hier in mijn herinneringen
Nooit een allerlaatste keer