Origineel
There’s a grief that can’t be spoken
There’s a pain goes on and on
Empty chairs at empty tables
Now my friends are dead and gone
Here they talked of revolution
Here it was they lit the flame
Here the sang about tomorrow
And tomorrow never came
From the table, through the corner
They could see a world reborn
And they rose with voices ringing
And I can here them now
The very words that they had sung
Became their last communion
And the lonely barricade
At dawn
Oh my friends, my friends forgive me
That I live and you are gone
There’s a grief that can’t be spoken
There’s a pain goes on and on
Phantom faces at the window
Phantom shadows on the floor
Empty chairs at empty tables
Where my friends will meet no more
Oh my friends, my friends
Don’t ask me what your sacrifice was for
Empty chairs at empty tables
Where my friends will sing no more
Vertaling
Er is een verdriet dat niet uitgesproken kan worden
Er is een pijn die maar doorgaat
Lege stoelen aan lege tafels
Nu zijn mijn vrienden dood en weg
Hier spraken ze over revolutie
Hier hebben ze de vlam aangestoken
Hier zongen ze over morgen
En morgen is nooit gekomen
Vanaf de tafel, door de hoek
konden ze een herboren wereld zien
En ze stonden op met zingende stemmen
En ik kan ze nu horen
De woorden die ze hadden gezongen
Werden hun laatste communie
En de eenzame barricade
Bij dageraad
Oh mijn vrienden, mijn vrienden vergeef me
Dat ik leef en jullie er niet meer zijn
Er is een verdriet dat niet uitgesproken kan worden
Er is een pijn die maar doorgaat
Spookgezichten bij het raam.
Spook schaduwen op de vloer
Lege stoelen aan lege tafels
Waar mijn vrienden elkaar niet meer zullen ontmoeten
Oh mijn vrienden, mijn vrienden
Vraag me niet waar jullie opoffering voor was
Lege stoelen aan lege tafels
Waar mijn vrienden niet meer zullen zingen