Je denkt toch zeker wel dat ik in mijn huis ben Je dacht toch zeker dat je me zou komen zoeken Ik ga vanavond uit om mijn verstand te verliezen Ik neem haar mee uit feesten Ik word gek om mezelf vast te binden Ik blijf de hele nacht op. Met de volle maan, oog in oog Ik ga springen in het midden van de nachtelijke hemel Een stortbui van elektrische lichten Alles lijkt klein Als je het ziet vanaf het hoogste punt Alles lijkt zo ver weg en ik sta er pal naast, oog in oog Van aangezicht tot aangezicht Elke week die voorbij gaat brengt me verder weg van jou Elke zeepbel die barst is een open deur