Origineel
We said our promises by candlelight
You held my hands, I was dressed in white
We were young
How can we see that far?
How can we see that far?
I knew I wanted you like no one else
I told my momma that I’d found myself
In your eyes
How can we see that far?
How can we see that far?
But like your daddy said
The same sun that melts the wax can harden clay
And the same rain that drowns the rat will grow the hay
And the mighty wind that knocks us down
If we lean into it
Will drive our fears away.
And then I woke you in the dead of night
To hold my hands, push away the fright
Life had come (how can we see that far?) – a son
How can we see that far?
Yeah, we were nervous and a little scared
Until the music of our baby’s cry
Filled the air
How can we see that far? (How can we see that far?)
But like your daddy said
The same sun that melts the wax can harden clay
And the same rain that drowns the rat will grow the hay
And the mighty wind that knocks us down
If we lean into it
Will drive our fears away.
We might die
We might live
We could hurt each other badly
Do things, things so hard to forgive
Ooh, and if time is not our friend
Your mind might forget me before the end
And oh, I cannot
I cannot look that far.
But like your daddy said
(How can we see that far?)
The same sun that melts the wax can harden clay
And the same rain that drowns the rat will grow the hay
And the mighty wind that knocks us down
If we lean into it
How can we see that far?
Gotta lean into it
Will drive our fears away
It’s the same sun, yeah
And the same rain
It’s the same sun
And the same rain.
Vertaling
We zeiden onze beloften bij kaarslicht
Jij hield mijn handen vast, ik was in het wit gekleed
We waren jong.
Hoe kunnen we zo ver zien?
Hoe kunnen we zo ver zien?
Ik wist dat ik je wilde als geen ander
Ik vertelde mijn moeder dat ik mezelf gevonden had
In jouw ogen.
Hoe kunnen we zo ver zien?
Hoe kunnen we zo ver zien?
Maar zoals je vader zei
Dezelfde zon die de was smelt kan klei harden
En dezelfde regen die de rat verdrinkt zal het hooi laten groeien
En de machtige wind die ons neerhaalt
Als we er in leunen
Zal onze angsten verdrijven.
En toen maakte ik je wakker in het holst van de nacht
Om mijn handen vast te houden, de angst weg te duwen
Het leven was gekomen (hoe kunnen we zo ver zien?) – een zoon
Hoe kunnen we zo ver kijken?
Ja, we waren nerveus en een beetje bang
Tot de muziek van onze baby’s gehuil
De lucht vulde
Hoe kunnen we zo ver zien? (Hoe kunnen we zo ver zien?)
Maar zoals je vader zei
Dezelfde zon die de was smelt kan klei harden
En dezelfde regen die de rat verdrinkt zal het hooi laten groeien
En de machtige wind die ons neerhaalt
Als we er in leunen
Zal onze angsten verdrijven.
We kunnen sterven
We zouden kunnen leven
We kunnen elkaar veel pijn doen
Dingen doen, dingen die zo moeilijk te vergeven zijn
Ooh, en als de tijd niet onze vriend is
Je geest zou me kunnen vergeten voor het einde
En oh, dat kan ik niet
Ik kan niet zo ver kijken.
Maar zoals je vader zei
(Hoe kunnen we zo ver kijken?)
Dezelfde zon die de was smelt kan klei harden
En dezelfde regen die de rat verdrinkt zal het hooi laten groeien
En de machtige wind die ons neerhaalt
Als we er tegen leunen
Hoe kunnen we zo ver zien?
Je moet er tegen leunen
Zal onze angsten verdrijven
It’s the same sun, yeah
And the same rain
It’s the same sun
And the same rain.