Je weet dat het gek is, cuz. Nachten als deze beginnen met geen privé feest. Je laat me stiekem in je moeders huis. Ik weet dat ik misschien mijn droom heb gestolen, maar… Ik probeerde echt mijn hart uit te storten. Ik bedoel, het begon als een gesprek. Echt proberen om mijn gedachten eruit te krijgen. Maar dan zetten we stappen en we maken plannen. We hadden alles al uitgestippeld. Zie je, je zou naar de universiteit gaan. En de rekeningen betalen, ik zou een baan zoeken. En je wist dat ik tot tien dagen weg moest. De tijd ging verder en je wisselde van telefoon. Hopelijk reïncarnatie. Om ons terug te brengen naar de plaats waar we thuishoren. De zomer na de middelbare school toen we elkaar voor het eerst ontmoetten. We zoenden in je Mustang op Radiohead. En op mijn 18e verjaardag kregen we dezelfde tatoeages. We stalen de drank van je ouders en klommen op het dak. Praten over onze toekomst alsof we een idee hadden. Nooit gepland dat ik je op een dag zou verliezen. In een ander leven, zou ik je meisje zijn. We zouden al onze beloftes houden. Wij tegen de wereld. In een ander leven, zou ik zorgen dat je bleef. Zodat ik niet hoef te zeggen dat jij degene was die wegging. Degene die weg is. Ik was June en jij was mijn Johnny Cash. Nooit de één zonder de ander, we hebben een pact gesloten. Soms als ik je mis. zet ik die platen op. Iemand zei dat je je tatoeage had laten verwijderen. Ik zag je in de stad, de blues zingend. Het is tijd om de muziek onder ogen te zien. Ik ben niet langer je muze. In een ander leven, zou ik je meisje zijn. We zouden al onze beloftes houden. Wij tegen de wereld. In een ander leven, zou ik zorgen dat je bleef. Zodat ik niet hoef te zeggen dat jij degene was die wegging. Degene die weg is.