Origineel
Sinto aconchego dos Seus braços. Quando vejo só um passo. Na areia a caminhar. Naqueles dias tão pesados. Com o céu todo fechado. E trovões a trovejar. Eu não sinto medo. Pois aqui bem do meu lado. Tenho amigo tão chegado. Que a tempestade pode acalmar. E se no caminho eu ficar muito cansado. Vou por Ele ser carregado. E meus passos na areia. Eu não vou mais deixar. Me sinto forte e seguro. Mesmo quando no escuro. Entre espinhos vou andar. E os gigantes dessa vida. Que aprecem todo dia. Eu tiver que enfrentar. Eu não sinto medo. Pois aqui, bem do meu lado. Tenho amigo tão chegado. Que a vitória pode me dar. E se no caminho eu ficar muito cansado. Vou por Ele ser carregado. E meus passos na areia. Eu não vou mais deixar. Eu não sinto medo. Pois aqui bem do meu lado. Tenho amigo tão chegado. Que a tempestade pode acalmar. E se no caminho eu ficar muito cansado. Vou por Ele ser carregado. E meus passos na areia. Eu não vou mais deixar
Vertaling
Ik voel de warmte van zijn armen. Als ik maar één stap zie. In het zand lopend. Op die dagen zo zwaar Met de hemel helemaal gesloten En donder die dondert Ik voel geen angst Want hier naast me Ik heb een vriend zo dichtbij Dat de storm kan gaan liggen. En als ik onderweg te moe word. Ik zal door hem gedragen worden. En mijn stappen in het zand Ik ga niet meer weg. Ik voel me sterk en veilig Zelfs in het donker Tussen doornen zal ik lopen. En de reuzen van dit leven die zich elke dag voordoen. Ik moet het onder ogen zien. Ik voel geen angst. Want hier, aan mijn zijde. Ik heb een vriend zo dichtbij Die mij de overwinning kan geven. En als ik onderweg te moe word Ik zal door hem gedragen worden. En mijn stappen in het zand Ik ga niet meer weg. Ik voel geen angst. Want hier naast me Ik heb een vriend zo dichtbij Dat de storm kan gaan liggen. En als ik onderweg te moe word Ik zal door hem gedragen worden. En mijn stappen in het zand. Ik laat niet langer