Origineel
And this silence is her life
Falling fast into the dark November sky
Over voices she shall cry
Soundless screams are felt before the sun can rise
Hear her voice is strong as steel
Speaking long dead nams to keep the evening still
In her heart teast all time
Trapped for now in faith that death is still alive
To the fields and seas again
Without sign we wander through the haze of this dark land
In a dream she gently cries
In a tear her story moves to find the floor
And she speaks before she goes away
“Carry on my friend, but leave me not alone”
‘Til the riegn of sleep again
Without sight we wander through the haze of this dark land
To the fields and seas again
Without sight she wanders trough the haze of this lost land
To the seas again
‘Till we find our lives again
And the waves are crashing hard against the farthest shore
[repeat until end]
Vertaling
En deze stilte is haar leven
Snel vallend in de donkere november hemel
Over stemmen zal ze huilen
Geluidloze kreten worden gevoeld voor de zon kan opkomen
Hoor haar stem is sterk als staal
Spreekt lang dode namen om de avond stil te houden
In haar hart teast alle tijd
Voorlopig gevangen in het geloof dat de dood nog leeft
Naar de velden en de zeeën weer
Zonder teken dwalen we door de nevel van dit donkere land
In een droom huilt ze zachtjes
In een traan beweegt haar verhaal om de vloer te vinden
En ze spreekt voor ze weggaat
“Ga door mijn vriend, maar laat me niet alleen”
“Tot de riegn van de slaap weer
Zonder zicht dwalen we door de nevel van dit donkere land
Naar de velden en de zeeën weer
Zonder zicht dwaalt ze door de nevel van dit verloren land
Naar de zeeën weer
Tot we ons leven weer vinden
En de golven slaan hard tegen de verste kust
[herhaal tot het einde]