Origineel
[Verse 1]
Now I know this letter is right out of the blue
All I ever wanted was to talk to you
In a café, in a moving rented car
Heading to the nearest place that felt like far
“Honey,” can I call you that in secret print?
Words will never hurt you if the motive’s clear
All I want for you is joy and peaceful love
Who you get it from is not my main concern
[Verse 2]
It’s like a fountain every time I think of you
Turning on the prose that would encircle you
Though I messed it up, I figured that I might
See you true and clearly in another life
As the rain falls slowly on this sliding roof
I’m inclined to tell you all about the truth
Years of wondering what you were thinking of
I’ve given into endless days of being a sloth
[Trumpet Solo]
[Verse 3]
If I could have the energy to chase the day
I would end up chasing all the good away
Endless youth is wasted on the fallen kid
Down a tunnel of mistakes, they always fled
Who is there to pick up on the bloody mess
Who is there to mop their heads with tenderness
No one human, nobody is good enough
To envelope the human heart when life is rough
[Verse 4]
How can this be done? How can I make it through?
Teenage dreams do never what they’re meant to do
Knock a door and listen to the wisdom speak
Leave your knife, your razor, and your make believe
Though the world is fucked according to the news
As we get you out of what you have to do
Though the world is fucked and swinging to the right
Doesn’t get you out of what you have to do tonight
Vertaling
[Verse 1]
Nu weet ik dat deze brief recht uit de lucht komt vallen
Alles wat ik ooit wilde was met je praten
In een café, in een rijdende gehuurde auto
Op weg naar de dichtstbijzijnde plek die als ver aanvoelde
“Schatje, mag ik je zo in het geheim noemen?
Woorden zullen je nooit kwetsen als het motief duidelijk is
Alles wat ik voor je wil is vreugde en vredige liefde
Van wie je het krijgt is niet mijn grootste zorg
[Vers 2]
Het is als een fontein elke keer als ik aan je denk
Het aanzetten van de proza die je zou omringen
Hoewel ik het verknoeide, dacht ik dat ik je misschien
Je echt en duidelijk zou zien in een ander leven
Terwijl de regen langzaam op dit schuifdak valt
ben ik geneigd je de waarheid te vertellen
Jaren van afvragen wat je aan het denken was
Ik heb me overgegeven aan eindeloze dagen van luiaard zijn
[Trumpet Solo]
[Verse 3]
Als ik de energie kon opbrengen om de dag door te komen
zou ik uiteindelijk al het goede wegjagen
Eindeloze jeugd is verspild aan het gevallen kind
In een tunnel van fouten, zijn ze altijd gevlucht
Who is there to pick up on the bloody mess
Wie is er om hun hoofd te dweilen met tederheid
Niemand mens, niemand is goed genoeg
Om het menselijk hart te omhullen als het leven ruw is
[Vers 4]
Hoe kan dit gedaan worden? Hoe kom ik er doorheen?
Tienerdromen doen nooit wat ze moeten doen
Klop op een deur en luister naar de wijsheid die spreekt
Laat je mes achter, je scheermes, en je geloofsovertuiging
Hoewel de wereld naar de klote is volgens het nieuws
Als we je eruit halen wat je moet doen
Hoewel de wereld naar de klote is en naar rechts zwaaien
Haalt je niet uit wat je vanavond moet doen.