Er was een oude boer die bij een rots woonde, Hij zat in de wei en schudde met zijn vuist, naar een paar jongens die beneden bij de crick (beek) waren, Hun voeten in het water, hun handen op hun knikkers En speeltjes, en in de dagen van weleer kwam er een jonge dame, ze zag eruit als een Mooi jong schepsel. Ze zat op het gras Ze trok haar jurken omhoog en toonde ons haar Ruches en veters en witte pluizige eend. Ze zei dat ze een nieuwe manier leerde om haar kinderen op te voeden en hen te leren breien Terwijl de jongens op het erf aan het scheppen waren Afval en rommel van de jacht van gisteren, Terwijl het meisje in de wei haar ogen wreef Ogen wreef naar de kerels zoals meisjes soms doen, om duidelijk te maken dat ze graag een fijne wandeling wilde maken over het gras, en dan snel terug naar huis voor een lekker stuk ijs en cake die drie lagen hoog was, En na het dessert was ze klaar om om nog een wandeling te maken bij het dok, Met elke jonge man met een flinke Broodje van een honderd en een grote bobbel van voren, Als hij het beleefd vroeg, liet ze hem haar Kleine hond laten zien, die aan stuipen onderhevig was, En misschien zou ze hem haar laten vastpakken Kleine tenders handen met beweging zo snel, Dan leunde ze voorover en zoog zo lief op zijn Soda zo zoet tot ze het op had, Dan trok ze haar slipje naar beneden en wreef over haar Heup, die ze pijnigde toen ze door de gangen rende, Want hij probeerde haar te dwingen op zijn Candy zo lekker gemaakt van butterscotch, En toen smeerde hij slagroom over haar koekjes die ze de hele nacht had gebakken, Als je denkt dat dit smerig is, dan heb je helemaal gelijk.