Origineel
with Anderson Brett
(Lionel FLORENCE/Guy DELACROIX)
Sais-tu ce que c’est d’aimer/ Quand la vie nous dcourage, / Mais il n’y
a des marcages/ Impossibles traverser.
Sais-tu qu’aprs les orages, / Le ciel s’envahit de rose, / Passent les
bleus, les ecchymoses/ Et avec eux les nuages.
Mais surtout les yeux ferms, / Il n’y ait rien que l’on voie, / Et mme
si c’est mieux comme a/ Vouloir tout garder pour soi.
On a beau savoir les choses, / On ne s’habitue pas/ Au silence qui
s’impose.(bis)
Je sais ce que c’est d’aimer/ Quand l’amour vous est gal; / Je sais les
feux de Bengale/ Impossibles rallumer.
Mais aussi que les yeux ferms, / Je ne verrai toujours que toi/ Et tant
que ce sera comme a/ Je ne les rouvrirai pas.
On a beau savoir les choses, / On ne s’habitue pas/ Au silence qui
s’impose.(bis)
Sais-tu ce que c’est d’aimer/ Quand l’amour se fait volage, / Dresser
d’infinis barrages/ Quand la vie part en fume.
Que savons-nous de voyages/ Quand les portes restent closes/ Que les
mmoires s’enkilosent/ Qu’on en oublie les visages.
Alors que les yeux ferms/ Je ne verrai toujours que toi/ Et tant que ce
sera comme a/ Je ne les ouvrirai pas.
On a beau savoir les choses/ On ne s’habitue pas/ Au silence qui
s’impose.(bis)/ A ce silence qui s’impose/ Ce silence qui s’impose.
Vertaling
met Anderson Brett
(Lionel FLORENCE/Guy DELACROIX)
Weet je wat het is om lief te hebben / Als het leven ons aanmoedigt, / Maar er zijn alleen
Maar er zijn alleen moerassen. Onmogelijk over te steken.
Weet je dat na de stormen, / De hemel is binnengevallen door roze, / Passeren de blues, de blauwe plekken
de blauwe plekken / En met hen de wolken.
Maar bovenal, met gesloten ogen, / is er niets wat je kunt zien, / En zelfs als het beter is
Als het beter is zo / Om alles voor jezelf te houden.
Het maakt niet uit hoeveel je weet, / Je kunt niet wennen aan / De stilte die is opgelegd.
aan de stilte die is opgelegd.
Ik weet wat het is om lief te hebben / Wanneer liefde gal is; / Ik ken de
Ik ken het vuur van Bengalen. Onmogelijk weer aan te wakkeren.
Maar ook dat ik met mijn ogen dicht, / altijd alleen jou zal zien/ En zolang het zo is
En zolang het zo is, zal ik ze niet meer openen.
Het maakt niet uit hoeveel we weten, / We kunnen niet wennen aan / De stilte die wordt opgelegd.
(toegift)
Weet je wat het is om lief te hebben, als liefde wispelturig is?
Als het leven in rook opgaat.
Wat weten we over reizen / Als deuren gesloten blijven / Als herinneringen
Als de deuren gesloten blijven/ Als de herinneringen blijven hangen/ Als we de gezichten vergeten.
Ik zal altijd alleen jou zien. En zolang het zo is, zal ik nooit mijn ogen openen.
Ik zal ze nooit openen.
Het maakt niet uit hoeveel je weet. Je kunt niet wennen aan de stilte die…
(bis) / Aan deze stilte die zich opdringt / Deze stilte die zich opdringt.