Origineel
Well met, well met, my own true love. Well met, well met, cried she. I’ve just returned from the salt, salt sea. And it’s all for the love of thee. I could have married a King’s daughter there. She would have married me. But I have forsaken my King’s daughter there. It’s all for the love of thee. Well, if you could have married a King’s daughter there. I’m sure you’re the one to blame. For I am married to a house carpenter. And I’m sure he’s a fine young man. Forsake, forsake your house carpenter. And come away with me. I’ll take you where the green grass grows. On the shores of sunny Italy. So up she picked her babies three. And gave them kisses, one, two, three. Saying “take good care of your daddy while I’m gone. And keep him good company.”. Well, they were sailin’ about two weeks. I’m sure it was not three. When the younger of the girls, she came on deck. Sayin’ she wants company. “Well, are you weepin’ for your house and home?. Or are you weepin’ for your babies three?”. “Well, I’m not weepin’ for my house carpenter. I’m weepin’ for my babies three.”. Oh what are those hills yonder, my love. They look as white as snow. Those are the hill of heaven, my love. You and I’ll never know. Oh what are those hills yonder, my love. They look as dark as night. Those are the hills of hell-fire my love. Where you and I will unite. Oh twice around went the gallant ship. I’m sure it was not three. When the ship all of a sudden, it sprung a leak. And it drifted to the bottom of the sea.
Vertaling
Goed ontmoet, goed ontmoet, mijn eigen ware liefde. Goed ontmoet, goed ontmoet, riep ze. Ik ben net terug van de zoute, zoute zee. En het is allemaal voor de liefde van jou. Ik had daar met de dochter van een koning kunnen trouwen. Zij zou met mij getrouwd zijn. Maar ik heb mijn koningsdochter daar verlaten. Het is allemaal voor de liefde van u. Wel, als je daar met een koningsdochter had kunnen trouwen. Ik ben er zeker van dat jij de schuldige bent. Want ik ben getrouwd met een huis timmerman. En ik ben er zeker van dat hij een fijne jongeman is. Verlaat, verlaat je huis timmerman. En ga met me mee. Ik neem je mee naar waar het groene gras groeit. Aan de kust van het zonnige Italië. Dus pakte ze haar baby’s drie. En gaf ze kusjes, een, twee, drie. Ze zei: “Zorg goed voor jullie papa terwijl ik weg ben. En hou hem goed gezelschap.”. Nou, ze waren ongeveer twee weken weg. Ik weet zeker dat het geen drie waren. Toen de jongste van de meisjes, aan dek kwam. Ze zei dat ze gezelschap wilde. “Wel, ween je om je huis en haard? Of ween je om je baby’s drie?”. “Wel, ik ween niet voor mijn huis timmerman. Ik ween voor mijn baby’s drie.” Oh wat zijn die heuvels ginds, mijn liefste. Ze zien er zo wit uit als sneeuw. Dat zijn de heuvels van de hemel, mijn liefste. Jij en ik zullen het nooit weten. Oh wat zijn die heuvels ginds, mijn liefste. Ze zien er zo donker uit als de nacht. Dat zijn de heuvels van het hellevuur, mijn liefste. Waar jij en ik ons zullen verenigen. Twee keer ging het dappere schip rond. Ik weet zeker dat het geen drie keer was. Toen het schip plotseling lek sloeg. En het dreef naar de bodem van de zee.