Origineel
Maach noch ens die Tüt an, he is noch lang nit Schluss,
un uch noch en Fläsch op, ich will noch nit noh Huus.
Ich kenn en paar Schüss, die han jenau wie mer,
Bock op en Party, sag dat jeit doch hier.
Kumm, maach keine Ãrjer, maach uns keine Stress.
Mer sin uch janz leis un maache keine Dress.
A beÃje jet rauche, jet suffe un dann
loore ob mer mit dä Schüss jet danze kann.
Nä, wat wor dat dann fröher en superjeile Zick,
mit Träne in d’r Auge loor ich manchmol zurück.
Bin ich hück op d’r Roll nur noch half su doll,
doch hück Naach weià ich nit wo dat enden soll.
Et weed immer späder, drusse weed et hell.
Mer sitze noch zesamme bei Biercher un Verzäll.
Et is fast wie fröher, doch ich muss noh Huus;
do fängt et an ze schneie, medden im August.
Et is mir dressejal ob ich hück umfall,
ob ich noch schwade, oder nur noch lall.
Erwachse weede kann ich uch morje noch.
Langsam weed et he jemötlich, denn die Schüss, die laufe op.
Nä, wat wor dat …
Vertaling
Doe de deur weer op, het is niet het einde van de dag,
en nog een fles openen, ik wil nog niet naar huis.
Ik ken een paar jongens, ze zijn hetzelfde als ik,
Ze willen feesten, ze willen feesten, ze willen feesten, ze willen feesten, ze willen feesten…
Kom op, wees niet boos, wees niet gestresst.
We zullen stil zijn, we zullen geen ophef maken.
We roken een beetje, we zuchten een beetje.
en dan kijken of we met het liefje kunnen dansen.
Nee, het was vroeger een geweldige tijd,
en ik kwam soms terug met een traan in mijn oog.
Als ik weer aan het rollen ben, ben ik maar half zo hard,
maar toen wist ik niet waar het zou eindigen.
Het wordt laat, het wordt licht buiten.
We zitten nog steeds bier en bier te drinken.
Het is bijna ochtend, maar ik moet naar huis;
en het begint te sneeuwen in het midden van augustus.
Het kan me niet schelen als ik achterover val,
of ik nog zwak ben of alleen maar mank.
Ik kan morgen nog opgroeien.
Langzaam komt het daar, want de scheuten, ze komen uit.
Nee, wat was dat?