Origineel
Immer wieder zog’s den Hein
in die Welt hinaus
und auf allen sieben Meeren
war er wie zu Haus’.
Alle Häfen kannte er
alle Mädchen nannte er
wenn sie zu ihm kamen
beim Namen.
Doch jetzt ist er alt
und sein Haar ist schon weiß
und steht er an Deck
ja dann summt er ganz leis:
Es singt das Meer
die alte Melodie
vom Scheiden und vom Wiederseh’n.
Es raunt der Wind:
Du, Hein, vergiß es nie,dein Schiff wird einst vor Anker geh’n.Dann ist die große Fahrt zu Ende,dann ist die letzte Fahrt vorbei, dann singt das Meer die alte Melodie,doch du bist dann nicht mehr dabei!
Vertaling
Steeds weer werd Hein getrokken
de wereld in
en op alle zeven zeeën
hij thuis was.
Alle havens die hij kende
alle meisjes die hij belde
toen ze bij hem kwamen
bij naam.
Maar nu is hij oud
en zijn haar is al wit
en als hij op het dek staat
Ja, hij neuriet zachtjes
De zee zingt
de oude melodie
Van afscheid en weerzien.
De wind ruist:
Jij, Hein, vergeet nooit, je schip zal eens voor anker gaan. Dan zal de grote reis voorbij zijn, dan zal de laatste reis voorbij zijn, dan zal de zee de oude melodie zingen, maar jij zult er niet meer zijn!