Origineel
Highland Mary
(Robert Burns)
Ye banks, and braes, and streams around
The castle o’ Montgomery,
Green be your woods, and fair your flowers,
Your waters never drumlie!
There Simmer first unfald her robes,
And there the langest tarry:
For there I took the last Fareweel
O’my sweet Highland Mary.
How sweetly bloom’d the gay, green birk,
How rich the hawthorn’s blossom;
As underneath their fragrant shade,
I clasp’d her to my bosom!
The golden Hours, on angel wings,
Flew o’er me and my Dearie;
For dear to me as light and life
Was my sweet Highland Mary.
Wi’ mony a vow, and lock’d embrace,
Our parting was fu’tender;
And pledging aft to meet again,
We tore oursels asunder:
But Oh, fell Death’s untimely frost,
That nipt my Flower sae early!
Now green’s the sod, and cauld’s the clay,
That wraps my Highland Mary!
0 pale, pale now, those rosy lips
I aft hae kiss’d sae fondly!
And clos’d for ay, the sparkling glance,
That dwalt on me sae kindly!
And mouldering now in silent dust,
That heart that lo’ed me dearly!
But still within my bosom’s core
Shall live my Highland Mary.
Tune: Katharine Ogie (389)
filename[HIGHMARY
play.exe HIGHMARY
ARB
===DOCUMENT BOUNDARY===
Vertaling
Highland Mary
(Robert Burns)
Ye banks, and braes, and streams around
Het kasteel van Montgomery,
Green be your woods, and fair your flowers,
Uw wateren drummen nooit!
Daar ontvouwt Simmer eerst haar gewaden,
En daar vertoeft de langste:
Want daar nam ik het laatste vaarwel
O’my sweet Highland Mary.
Hoe zoet bloeide de vrolijke, groene birk,
Hoe rijk de bloesem van de meidoorn;
Als onder hun geurige schaduw,
klemde ik haar aan mijn boezem.
De gouden uren, op engelenvleugels,
vlogen over mij en mijn liefste;
Want mij dierbaar als licht en leven
Was mijn lieve Highland Mary.
Met mony een gelofte, en lock’d omhelzing,
Ons afscheid was teder;
En beloofde elkaar weer te zien,
scheurden we ons uit elkaar:
Maar Oh, viel de dood’s voortijdige vorst,
Die mijn bloem zo vroeg sneed.
Nu is de zode groen, en de klei is geculd,
Dat omhult mijn Highland Mary.
0 bleke, bleke nu, die rozige lippen
die ik ooit zo liefdevol gekust heb.
En gesloten voor ay, de sprankelende blik,
Die zo vriendelijk bij me bleef.
En wegkwijnend nu in stil stof,
Dat hart dat me zo dierbaar was.
Maar nog steeds in de kern van mijn boezem.
Zal mijn Highland Mary leven.
Tune: Katharine Ogie (389)
filenaam [HIGHMARY
play.exe HIGHMARY
ARB
===DOCUMENT GRENS==