Origineel
M veriset kentt aamunkoissa saavutin
rikin katku peitti lyhkn ruumiin mdnneen
Nin miesten kaatuvan m tuoksinassa taistelun
kuin koirat he vuosivat Isnmaansa puolesta
Raivoavan hrn lailla taisteluun m kyn
ja huudan “Kuole Saatana!”
Verenmaku suussani ma syoksyn turmioon…
Urheasti katkeraan loppuun asti taistelin
uljaana m kaaduin miekka sydmessin
tunsin tuskaa suloista ja kipua viiltv
kun liekit Helvetin ruoski haarniskaani
Raivoavan hrn lailla taisteluun m kyn
ja huudan “Kuole Saatana!”
Verenmaku suussani ma syoksyn turmioon…
Viel’ kerran m nostan mun verisen pni ja raivoan taivaisiin
viel’ kerran m kiroan taivaiset vallat ja suon niille Helvetin
Ruhjottu, raiskattu, verinen ruumiini on jtetty mtnemn
kohtaan katseen m Tuonelan Herran porteilla Helvetin
Silmt nuo tappavat nn, m, Kuoleman Enkelin
Nuo kuolaavat Helvetinkoirat raastavat sieluni…
Urheasti katkeraan loppuun asti taistelin
uljaana m kaaduin miekka sydmmessin
Tunsin tuskaa suloista kun maailma hiipui pois
jouduin nyrtymn m eess julman kohtalon
Pimeys peitti valon mielessni mun
Miekka sydmessni kentille nyt jin
Portit Helvetin eessin aukeni
Tulisen meren rannat ovat kotini ja ikuisuuteni
Vertaling
M bloederige velden bij dageraad bereikte ik
de zwavel schurft bedekte het korte lichaam van de mdnne
De mannen die vallen in het heetst van de strijd
Als honden bloedden ze voor hun land
Als een razende man, vochten ze als een hond.
en roepen “Dood aan Satan!”
Met een smaak van bloed in mijn mond val ik naar mijn ondergang…
Ik vocht dapper tot het bittere einde
dapper viel ik met het zwaard in mijn hart
Ik voelde de zoete pijn en de snijdende pijn
terwijl de vlammen van de hel mijn harnas geselden
Als een razende sirene naar het slagveld.
En ik roep “Dood aan Satan!”
Met de smaak van bloed in mijn mond val ik naar mijn ondergang…
Nogmaals hef ik mijn bloedige pni en woede naar de hemel
Nogmaals vervloek ik de hemelse machten en geef ze de hel
Mijn verkrachte, bloederige lichaam is aan mij nagelaten
m aan de poorten van de Heer van Hades in de poorten van de Hel
De ogen die de Engel des Doods doden
Die kwijlende hellehonden verkrachten mijn ziel…
Ik vocht dapper tot het bittere einde
dapper ben ik gevallen met een zwaard in mijn hart
Ik voelde de pijn van zoetheid toen de wereld vervaagde
Ik moest mijn wrede lot afschudden
De duisternis verborg het licht in mijn geest
Het zwaard in mijn hart nu in de velden van Jin
De poorten van de hel werden geopend
De oevers van de vurige zee zijn mijn thuis en mijn eeuwigheid