A stór mo chroà when you’re far away Ver van het land dat je zult verlaten Het is vaak een tijd bij nacht en bij dag dat je hart verdrietig zal zijn Want het land van de vreemdeling kan helder en mooi zijn En rijk in zijn gouden schatten Maar je zult terug verlangen naar lang, lang geleden En de liefde die nooit oud wordt A stór mo chroà when the evening’s mist Over berg en zee valt Zul je niet een stór draaien naar Erin’s kust En degenen die je achter je laat Voor het geluid van een stem die zeker gemist wordt Voor iemands snelle terugkeer Een ruïne, een ruïne, oh kom je niet snel terug Naar degene die altijd van je zal houden Een stór mo chroà als je ver weg bent Ver van het land dat je zult verlaten Want het land van de vreemdeling kan helder en eerlijk zijn En rijk in zijn gouden schatten Maar je zult terug verlangen naar lang, lang geleden En de liefde die nooit oud wordt Een stór mo chroà als je ver weg bent Ver van het land dat je zult verlaten. Het is vaak een tijd bij nacht en bij dag Dat je hart verdrietig zal zijn Een stór mo chroà als je ver weg bent Ver van het land dat je zult verlaten Het is vaak ’s nachts en overdag dat je hart verdrietig zal zijn