Origineel
Já não sei mais se é destino paixão ou loucura. Mas o meu desejo te caça e procura. Até quando tento fazer outro amor. A tua sombra de noite me leva pra cama. Aonde me engano que ainda me amas. Mentindo pra mim disfarçando essa dor. No pensamento te sonho te sinto comigo. Teu cheiro me ronda parece castigo. Te vejo até mesmo na chuva que cai. Quem hoje é a minha tormenta já foi a bonança. E eu sei que é inútil fugir da lembrança. Porque do meu corpo teu cheiro não sai. Esse amor eu sei quer me enlouquecer. Quanto mais te dou de mim mais fico assim. Sem receber e ainda vem meu coração. Me pedir pra não te esquecer
Vertaling
Ik weet niet meer of het noodlot passie of waanzin is. Maar mijn verlangen jaagt en zoekt jou. Zelfs als ik probeer om een andere liefde te maken. Jouw schaduw brengt me ’s nachts naar bed. Waar ik mezelf wijsmaak dat je nog steeds van me houdt. Liegen tegen mij, deze pijn verbloemen. In de gedachte dat ik je droom, voel ik je bij me. Je geur omringt me, het lijkt wel een straf. Ik zie je zelfs in de regen die valt. Die vandaag mijn kwelling is was al de bonanza. En ik weet dat het zinloos is om weg te lopen van de herinnering. Porque do meu corpo teu cheiro não sai. Deze liefde die ik ken wil me gek maken. Hoe meer ik je van me geef, hoe meer ik zo word. Zonder te ontvangen en nog komt mijn hart. Vraag me je niet te vergeten