Origineel
Les yeux dans le vide, elle me regarde passer
Dans le creux de ses rides moi j’ai trébuché
Ãa me fait mal au bide
Sa belle gueule cassée comme une étoile livide à deux doigts de tomber
Elle tire sur un mégot cent fois rallumé
Quand je lui tend la main à travers la fumée
Elle était si belle la poupée,
Elle que les anges avaient oublié.
Si on avait un peu regardé
Peut-être que l’hiver ne l’aurait pas brisée
Un pied dans le vide, elle a déménagé
Elle perd son équilibre entre deux larmes salées
Y’a comme un goût acide qui entre ses baisers
Elle dit qu’elle est lucide, non, plus jamais se caser
Elle tire sur un mégot cent fois rallumé
Quand je lui tend la main à travers la fumée
Elle était si belle la poupée,
Elle que les anges avaient oublié.
Si on avait un peu regardé
Peut-être que l’hiver ne l’aurait pas brisée
Et ton cÅur en hiver je le garde au chaud,
En attendant le retour du soleil
Et si le mien passe l’hiver au chaud,
Sache que sur toi je veille
Elle était si belle la poupée,
Elle que les anges avaient oublié.
Si on avait un peu regardé
Peut-être que l’hiver ne l’aurait pas brisée
Elle était si belle la poupée,
Elle que les anges avaient oublié.
Et si, et si on avait un peu regardée
Peut-être que l’hiver ne l’aurait pas brisée
Peut-être que l’hiver a déjà trop duré!
Vertaling
De ogen in de leegte, ze ziet me passeren
In de holte van haar rimpels strompelde ik
Ik heb pijn in mijn buik
Sa belle gueule cassée comme une étoile livide à deux doigts de tomber
Ze trekt aan een megafoon die al honderd keer opnieuw is aangestoken
Quand je lui tend la main à travers la fumée
Ze was zo mooi, die pop,
Zij die de engelen vergeten waren.
Als we een beetje hadden gekeken
Misschien zou de winter haar niet gebroken hebben
Een voet in de lucht, ze bewoog
Ik weet niet wat ik moet doen, ik weet niet wat ik moet doen, ik weet niet wat ik moet doen
Ik weet niet wat ik moet doen, ik weet niet wat ik moet doen, ik weet niet
Ik weet niet wat ik moet doen, ik weet niet wat ik moet doen
Ik weet niet wat ik moet doen, ik weet niet wat ik moet doen
Quand je lui tend la main à travers la fumée
Ze was zo mooi, die pop,
Zij die de engelen vergeten waren.
Als we een beetje hadden gekeken
Misschien zou de winter haar niet gebroken hebben
En je hart in de winter hou ik warm,
Wachtend op de zon die terugkomt
En als de mijne de winter warm doorbrengt,
Weet dat ik over je waak
Ze was zo mooi, die pop,
Zij die de engelen vergeten waren.
Als we een beetje hadden gekeken
Misschien zou de winter haar niet gebroken hebben
Ze was zo mooi, die pop,
Zij die de engelen vergeten waren.
En als, en als we een beetje hadden gekeken
Misschien zou de winter haar niet gebroken hebben
Peut-être que l’hiver a déjà trop duré!