Origineel
Now the Swan it floated on the English river
Ah the Rose of High Romance it opened wide
A sun tanned woman yearned me through the summer
and the judges watched us from the other side
I told my mother “Mother I must leave you
preserve my room but do not shed a tear
Should rumour of a shabby ending reach you
it was half my fault and half the atmosphere”
But the Rose I sickened with a scarlet fever
and the Swan I tempted with a sense of shame
She said at last I was her finest lover
and if she withered I would be to blame
The judges said you missed it by a fraction
rise up and brace your troops for the attack
Ah the dreamers ride against the men of action
Oh see the men of action falling back
But I lingered on her thighs a fatal moment
I kissed her lips as though I thirsted still
My falsity had stung me like a hornet
The poison sank and it paralysed my will
I could not move to warn all the younger soldiers
that they had been deserted from above
So on battlefields from here to Barcelona
I’m listed with the enemies of love
And long ago she said “I must be leaving,
Ah but keep my body here to lie upon
You can move it up and down and when I’m sleeping
Run some wire through that Rose and wind the Swan”
So daily I renew my idle duty
I touch her here and there — I know my place
I kiss her open mouth and I praise her beauty
and people call me traitor to my face
Vertaling
Nu drijft de zwaan op de Engelse rivier
Ah de Roos van Hoge Romantiek opende zich wijd
Een zongebruinde vrouw verlangde naar mij in de zomer
en de rechters keken naar ons vanaf de andere kant
Ik zei tegen mijn moeder “Moeder ik moet je verlaten
bewaar mijn kamer, maar laat er geen traan om
Mocht het gerucht van een armzalig einde u bereiken
het was half mijn schuld en half de atmosfeer”
Maar de Roos werd ziek van de roodvonk
en de Zwaan verleidde ik met een gevoel van schaamte
Ze zei uiteindelijk dat ik haar beste minnaar was
en als ze verdorde zou ik schuldig zijn
De jury zei dat je er maar een fractie naast zat
sta op en zet je troepen klaar voor de aanval
Ah de dromers rijden tegen de mannen van de actie
Oh zie de mannen van de actie terug vallen
Maar ik bleef een fataal moment op haar dijen hangen
Ik kuste haar lippen alsof ik nog steeds dorst had
Mijn valsheid had me gestoken als een horzel
Het gif zonk en het verlamde mijn wil
Ik kon me niet bewegen om de jonge soldaten te waarschuwen
dat ze van boven waren verlaten
Dus op slagvelden van hier tot Barcelona
sta ik op de lijst met de vijanden van de liefde
En lang geleden zei ze “Ik moet gaan,
Ah, maar houd mijn lichaam hier om op te liggen
Je kunt het op en neer bewegen en als ik slaap
“Laat een draad door die roos lopen en wind de zwaan op”
Dus dagelijks vernieuw ik mijn ijdele plicht
Ik raak haar hier en daar aan, ik ken mijn plaats
Ik kus haar open mond en ik prijs haar schoonheid
en mensen noemen me verrader in mijn gezicht