In eenzaamheid, kijkend in de vlam die brandt Samen met jouw herinnering Desolation, een beeld van mijn gevallen ster Een gebroken tak in mijn stamboom In mijn stamboom Ik hef mijn hoofd op, nu deze voor de hand liggende waarheid tartend Die nacht kwam en onze hemel veranderde in de hel Die nacht kwam en onze hemel veranderde in de hel Onze hemel veranderde in de hel Verdrinkende hoop, herinnerend aan alle pijn Angst om herinneringen te verliezen in de dagelijkse waas. Het was de tijd die we moesten vullen met gelach Van onze pas gearriveerde vreugde De sirene grijpt je met tragische honger Knipperend blauw, dwars door het uitzicht Een boodschap van de dood, die niemand kon voorzien In deze hal, wachtend op de val Wachtend op de val Mijn gevallenen Mogen niet leven om over deze aarde te zwerven Mijn gevallenen Veranderde mijn leven voor altijd Mijn gevallenen Liet een litteken achter zo pijnlijk Mijn gevallenen Alleen eenzaamheid in mijn binnenste De sirene grijpt je met tragische honger Knipperend blauw, snijdt door het zicht Een bericht van de dood, dat niemand kon voorzien In deze hal, wachtend op de val Hoeveel dromen, heb ik niet achtervolgd op mijn weg Ik voel niets meer Alles slechts fragmenten van wegwerp afval Een beerput van terreur, die haat toont Ik moet de dag onder ogen zien Nog steeds deze voor de hand liggende waarheid ontkennend Die nacht kwam en onze hemel veranderde in de hel Onze hemel veranderde in de hel, in de hel Mijn gevallenen Mag niet leven om op deze aarde te zwerven Mijn gevallenen Veranderde mijn leven voor altijd Mijn gevallenen Liet een litteken achter zo pijnlijk Mijn gevallenen Alleen eenzaamheid in mijn binnenste De sirene grijpt je met tragische honger Knipperend blauw, snijdt door het zicht Een bericht van de dood, dat niemand kon voorzien In deze hal, wachtend op de val De val Onze hemel veranderd in de hel