Origineel
Two pieces of one kind we live our separated life’s
One hundred miles are not so far away
In spite the map of our world
A planet with so many good intentions
The thunder disturbs the calm a tidal wave so strong
What can we do, when we ask our self why we try
The winter is closing in
Invisible frost tears on my skin
On the magic dreams we live, when the distance tear us apart
Like in a fairy tale we fly away into the night
And when the winter is done you’ll be back in my arms
Like in a fairy tale we fly away into the night
And when the winter is done you’ll be back in my arms
My arms, my arms
Growing strong by being alone
Knowing that you’ll soon me home
Then nothing on Earth can manage to tear us apart
And a garden in blossom will wipe the tears from our eyes
Like in a fairy tale we fly into the night
The thunder disturbs the calm a tidal wave so strong
What can we do, when we ask our self why we try
The winter is closing in
Invisible frost tears on my skin
On the magic dreams we live, when the distance tear us apart
The thunder disturbs the calm a tidal wave so strong
What can we do, when we ask our self why we try
The winter is closing in
Invisible frost tears on my skin
On the magic dreams we live, when the distance tear us apart
Like in a fairy tale we fly away into the night
Vertaling
Twee stukken van één soort leven we ons gescheiden leven
Honderd mijl zijn niet zo ver weg
Ondanks de kaart van onze wereld
Een planeet met zoveel goede bedoelingen
De donder verstoort de rust een vloedgolf zo sterk
Wat kunnen we doen, als we ons afvragen waarom we het proberen
De winter komt dichterbij
Onzichtbare vorst scheurt op mijn huid
Op de magische dromen die we leven, als de afstand ons scheurt
Als in een sprookje vliegen we weg in de nacht
En als de winter voorbij is, ben je terug in mijn armen
Zoals in een sprookje vliegen we weg in de nacht
En als de winter voorbij is, ben je terug in mijn armen
Mijn armen, mijn armen
Sterk wordend door alleen te zijn
Wetende dat je me snel thuis zult brengen
Dan kan niets op aarde ons uit elkaar scheuren
En een tuin in bloei zal de tranen uit onze ogen wissen
Als in een sprookje vliegen we de nacht in
De donder verstoort de rust een vloedgolf zo sterk
Wat kunnen we doen, als we ons afvragen waarom we het proberen
De winter komt dichterbij
Onzichtbare vorst scheurt op mijn huid
Op de magische dromen die we leven, als de afstand ons scheurt
De donder verstoort de kalmte een vloedgolf zo sterk
Wat kunnen we doen, als we ons afvragen waarom we het proberen
De winter komt dichterbij
Onzichtbare vorst scheurt op mijn huid
Op de magische dromen die we leven, als de afstand ons scheurt
Als in een sprookje vliegen we weg in de nacht