Origineel
Jesus was a carpenter he died nailed to a wooden cross.. Irony oh irony upon me it is never lost.. Gather ‘round now people, I’m here to tell a tale. about a man who walks among you, a man you each know well.. My name is Simon Keeper I had a wife and three grown kids,. a job in the towers cooking the books for the shills that grease the skids.. Irony oh irony, you are a bitter fruit to eat.. Stripped of all your beauty your flesh is none too sweet.. Now I ain’t the most honest man that ever worked a skim.. I was caught with my hand in the cookie jar and brother that was it.. Fifty-four and a big black mark upon my resume,. I found selling off what you don’t own might earn you the time of day.. Next it was a letter from my darling one,. “what’s yours is mine, what’s mine is mine”,. sealed with a hug and kiss.. One by one my children closed their lives to me.. Lesson learned on Daddy’s knee,. “give no quarter to the weak”.. Irony oh irony, you are the polar seed of truth,. you grow upon the open plain the faithful you uproot.. Kicked around ‘bout a year living hand to mouth,. then one day tryin’ to bum a light I felt my will give out.. Sat right down on the corner, started prayin’ a little too loud.. Left my troubles far behind. when I saw them emptying their pockets out.. Irony oh irony, you are a treacherous son of a bitch,. pretending not to care about the heights you’ll never reach.. Now I won’t start in preaching ‘bout reaping what you sow,. this is the story of a half-hearted man,. half honest as they go.. But sit on down and rest a spell I’ve got another tale to tell.. About a lost young man in a far away land whose life is just too easy to sell.. Jesus was a carpenter he died nailed to a wooden cross.. Irony oh irony upon me it is never lost.
Vertaling
Jezus was een timmerman, hij stierf genageld aan een houten kruis… Ironie oh ironie op mij het is nooit verloren.. Verzamelen nu mensen, ik ben hier om een verhaal te vertellen. Over een man die tussen jullie loopt, een man die jullie allemaal goed kennen. Mijn naam is Simon Keeper. Ik had een vrouw en drie volwassen kinderen. Een baan in de torens. Ironie oh ironie, je bent een bittere vrucht om te eten… Ontdaan van al je schoonheid is je vlees niet al te zoet… Nu ben ik niet de meest eerlijke man die ooit werkte… Ik werd betrapt met mijn hand in de koekjestrommel en dat was het… Vierenvijftig en een grote zwarte streep op mijn CV. Ik ontdekte dat als je verkoopt wat je niet bezit, je de tijd van de dag krijgt. Vervolgens was er een brief van mijn liefste… “Wat van jou is, is van mij, wat van mij is, is van mij”, verzegeld met een knuffel en een kus… Een voor een sloten mijn kinderen hun leven voor mij… Een les geleerd op papa’s knie,. “Geef geen genade aan de zwakken”… Ironie oh ironie, je bent het polaire zaad van de waarheid, je groeit op de open vlakte de gelovigen ontwortelt je. Ik schopte ongeveer een jaar rond en leefde van hand tot mond. Op een dag probeerde ik een vuurtje te pikken, ik voelde dat mijn wil het begaf. Ik ging op de hoek zitten en begon een beetje te hard te bidden. Liet mijn problemen ver achter me, toen ik zag dat ze hun zakken leeg maakten… Ironie, ironie, je bent een verraderlijke klootzak. Je doet alsof je niets geeft om de hoogtes die je nooit zult bereiken. Ik zal niet gaan preken over oogsten wat je zaait. Dit is het verhaal van een halfslachtig man, half eerlijk als ze zijn… Maar ga zitten en rust even uit, ik heb een ander verhaal te vertellen… Over een verloren jongeman in een ver land, wiens leven te makkelijk te verkopen is. Jezus was een timmerman hij stierf genageld aan een houten kruis… Ironie oh ironie op mij het is nooit verloren.