Origineel
Senhor do Bonfim o seu filho plantou. Mas o sol insistente no céu toda terra secou. Pedi pra chover, pra o verde voltar. E até hoje ainda estou esperando essa chuva chegar. Rezei reza à bessa, fiz uma promessa, segui procissão. Comprei uma vela, acendi na capela, rezei uma oração. Olha o meu gado está morrendo. O meu povo chorando, o meu campo torrando. O Senhor me esqueceu. Andou chuviscando, andou peneirando chover, não choveu. Mas quem sou pra reclamar. Podes me castigar pois blasfemei. Senhor, sei que um dia há de chover. O rio há de correr a chuva em cachoeira. Há de descer molhando a terra. Tão dura do sertão. Livre do sol então expulso deste céu de anil. Vai chover no coração do Brasil. . (Postado por Cláudio Cleudson)
Vertaling
Senhor do Bonfim uw zoon geplant. Maar de onophoudelijke zon aan de hemel droogde de hele aarde op. Ik vroeg om regen, om de terugkeer van het groen. En tot op de dag van vandaag wacht ik nog steeds op die regen. Ik heb veel gebeden, een belofte gedaan, de processie gevolgd. Ik kocht een kaars, stak hem aan in de kapel, zei een gebed. Kijk, mijn vee is stervende. Mijn volk huilt, mijn veld proost. De Heer is me vergeten. Het heeft gemiezerd, het heeft geregend, het heeft niet geregend. Maar wie ben ik om te klagen? Je kunt me straffen omdat ik godslastering heb begaan. Heer, ik weet dat het op een dag zal regenen. De rivier zal met regen stromen als een waterval. Het zal naar beneden komen en de aarde nat maken. Zo hard in de sertão. Vrij van de zon dan verdreven uit deze indigo hemel. Het zal regenen in het hart van Brazilië. (Geplaatst door Cláudio Cleudson)