Origineel
Tu, que envolves tudo em alegria juvenil,. E vês na lua mil figuras desiguais,. E ouves canções emoldurando o céu de anil,. Foge de mim. Não te detenhas a olhar,. Os reamos velhos do rosal,. Que vão murchando sem dar flor,. Olha a paisagem do amor,. E a razão para sonhar, e amar.. Eu, que lutei tanto conbtra a inveja e maldição,. Sinto essas mãos enfraquecidas a sangrar,. Que já não podem te apertar,. Foge de mim.. Serei o que houve de melhor,. Doce lembrança em teu viver,. Quando puderes me esquecer,. Como o poema que é melhor,. E não podemos recordar…
Vertaling
U, die alle dingen in jeugdige vreugde wikkelt. En zie in de maan duizend ongelijke figuren. En hoor liederen die de indigo lucht omlijsten. Vlucht voor me. Staar niet… De oude takken van de rozenstruik… …die verdorren zonder te bloeien. Kijk naar het landschap van de liefde. En de reden om te dromen en lief te hebben. Ik, die zo hard vocht tegen afgunst en vervloeking. Ik voel deze verzwakte handen bloeden. die je niet langer kan knijpen. Loop weg van mij… Ik zal het beste zijn dat er ooit geweest is. Dierbare herinnering in je leven. Wanneer je me kunt vergeten. Zoals het gedicht dat het beste is En we kunnen ons niet herinneren…