Origineel
O hálito cansado de um corpo pálido. trava sua batalha contra a neblina fria.. Dentro de botas úmidas artelhos corroem,. a carne arde e são seis horas,. nove horas, três horas e tudo bem.. Mas eu vi acenar para mim. o homem na lua a bocejar.. E sim, ele estava tão feliz…. morto e tão feliz…. E eu limpei os meus olhos. destas aranhas sem pernas. e acendi cigarros e estopins.. Vou voltar ‘a’ meia-noite só pra ver voltar.. Minhas mãos cansaram de esmurrar. o vidro quando te via escovar suas. três fileiras de dentes. “e estive preso no espelho por tanto tempo. que nem sei bem, e mais cem anos,. seis meses, três dias, tudo bem… tanto faz”.. Aprendi a amar teu sorriso. como se aprende a amar quem sempre. diz que no final todos tem. a justiça e o sentido. e todos são amigos.. Quem diria “eu amigo”…. Quem diria… eu sei…. Vou voar agora que me destes asas.. Devoro exércitos, devoro exércitos,. canto para os pássaros, corro nos desertos, nem. a vontade de mil conselhos pode me deter.. Devoro exércitos, devoro exércitos,. o sangue negro feito petróleo da boca escorre e. me deixa mais forte.. Nem São Jorge vai te proteger.. Vou chegar as crateras da lua e me tornar um deus.
Vertaling
De vermoeide adem van een bleek lichaam vecht zijn strijd tegen de koude mist… In vochtige laarzen roesten artrites,… vlees brandt en het is zes uur,… negen uur, drie uur en alles is goed… Maar ik zag de man in de maan geeuwen… En ja, hij was zo gelukkig…. dood en zo gelukkig…. En ik veegde mijn ogen af. van deze pootloze spinnen. en stak sigaretten en lonten aan. Ik kom om middernacht terug om te zien… Mijn handen werden moe van het slaan. tegen het glas toen ik zag dat jij je. drie rijen tanden poetste. “en ik zit al zo lang vast in de spiegel, ik weet het niet eens, en nog eens honderd jaar, zes maanden, drie dagen, wat dan ook.” Ik heb geleerd van je lach te houden. zoals men leert lief te hebben wie altijd. zegt dat uiteindelijk iedereen heeft. de rechtvaardigheid en de betekenis. en iedereen is een vriend… Wie had gedacht dat “mijn vriend” …. Wie wist het… Ik weet het …. Ik zal vliegen nu jij me vleugels hebt gegeven. Ik verslind legers, ik verslind legers, ik zing voor de vogels, ik ren in de woestijnen, noch. de wil van duizend raden kan mij stoppen… Ik verslind legers, ik verslind legers,. het zwarte bloed als olie van de mond druipt en. maakt me sterker… Zelfs St. George zal je niet beschermen… Ik zal de kraters van de maan bereiken en een god worden.