Origineel
I staggered through this criminal reign. I’m not in love, no phony pain. Creeping through this tidal wave. No warm embrace, just a lover’s grain. This symphony. This rage in me. I’ve got a handful of songs to sing. To sting your soul. To fuck you over. This furious reign. I’m falling, man. I’m choking, man. I’m fading, man. And a broken line. I’m falling, man. I’m choking, man. I’m fading, man. Just killing a little time. I love the sound of an empty room. The screams of light, the end of love. Two beating hearts, one labored start. One open wound, wasted and drawn. No sympathy. This furious reign. I lay in bed. The monster fed, the body bled. I turned and said. I get some of you all the time. All of you some other time. This rage in me. Get away from me. I’m falling, man. I’m choking, man. I’m fading, man. And a broken line. I’m falling, man. I’m choking, man. I’m fading, man. Just killing a little time. This symphony. Get away from me
Vertaling
Ik wankelde door dit criminele bewind. Ik ben niet verliefd, geen neppijn. Kruipend door deze vloedgolf. Geen warme omhelzing, alleen een minnaars graan. Deze symfonie. Deze woede in mij. Ik heb een handvol liedjes te zingen. Om je ziel te prikken. Om je te verneuken. Deze woedende heerschappij. Ik val, man. Ik stik, man. Ik vervaag, man. En een gebroken lijn. Ik val, man. Ik stik, man. Ik verdwijn, man. Gewoon een beetje tijd doden. Ik hou van het geluid van een lege kamer. Het geschreeuw van het licht, het einde van de liefde. Twee kloppende harten, één moeizame start. Een open wond, verspild en getekend. Geen medeleven. Deze woedende heerschappij. Ik lag in bed. Het monster voedde zich, het lichaam bloedde. Ik draaide me om en zei. Ik krijg altijd wat van je. Een andere keer allemaal. Deze woede in mij. Ga bij me weg. Ik val, man. Ik stik, man. Ik vervaag, man. En een gebroken lijn. Ik val, man. Ik stik, man. Ik verdwijn, man. Gewoon een beetje tijd doden. Deze symfonie. Ga weg van mij.