Origineel
The children of the summer’s end
Gathered in the dampened grass,
We played Our songs and felt the London sky
Resting on our hands
It was God’s land.
It was ragged and naive.
It was Heaven.
Touch, we touched the very soul
Of holding each and every life.
We claimed the very source of joy ran through.
It didn’t, but it seemed that way.
I kissed a lot of people that day.
Oh, to capture just one drop of all the ecstasy that swept that afternoon,
To paint that love upon a white balloon,
And fly it from the toppest top of all the tops that man has pushed beyond his
Brain.
Satoria must be something just the same.
We scanned the skies with rainbow eyes and saw machines of every shape and size.
We talked with tall Venusians passing through.
And Peter tried to climb aboard but the Captain shook his head
And away they soared,
Climbing through the ivory vibrant cloud.
Someone passed some bliss among the crowd.
And we walked back to the road, unchained.
“The Sun Machine is coming down, and we’re gonna have a party.”
“The Sun Machine is coming down, and we’re gonna have a party.”
“The Sun Machine is coming down, and we’re gonna have a party.”
“The Sun Machine is coming down, and we’re gonna have a party.”
“The Sun Machine is coming down, and we’re gonna have a party.”
Vertaling
De kinderen van het einde van de zomer
verzamelden zich in het vochtige gras,
We speelden onze liedjes en voelden de Londense lucht
Rustend op onze handen
Het was het land van God.
Het was haveloos en naïef.
Het was de hemel.
Raak, we raakten de ziel
Van het houden van elk en ieder leven.
We beweerden dat de bron van vreugde er doorheen liep.
Dat was niet zo, maar het leek zo.
Ik heb die dag veel mensen gekust.
Oh, om slechts één druppel te vangen van alle extase die die middag overspoelde,
Om die liefde op een witte ballon te schilderen,
En het te laten vliegen vanaf de top van alle toppen die de mens heeft geduwd voorbij zijn
Hersens.
Satoria moet net zoiets zijn.
We scanden de hemel met regenboogogen en zagen machines in alle vormen en maten.
We spraken met lange Venusianen op doorreis.
En Peter probeerde aan boord te klimmen, maar de kapitein schudde zijn hoofd.
En weg vlogen ze,
Klimmend door de ivoorkleurige trillende wolk.
Iemand gaf wat gelukzaligheid door onder de menigte.
En we liepen terug naar de weg, ongeketend.
“De zonnemachine komt naar beneden, en we gaan een feestje bouwen.”
“De zonnemachine komt naar beneden, en we gaan een feestje bouwen.”
“De zonnemachine komt naar beneden, en wij gaan een feestje bouwen”.
“De zonnemachine komt naar beneden, en wij gaan een feestje bouwen.”
“De zonnemachine komt naar beneden, en wij gaan een feestje bouwen”.