Origineel
Phantasmagoric hill of sadness
Beyond the toxic black clouds
A magnificent castle in flamboyant style
A monstrous mass of of ashlar and ice
With splendid gigantic aedicules
Framed with phallic columns and
Mysterious blind arcading, with
Misericordian decorated frescoes
A sanctuary for ceremonial unholyness
An invitation to the realm of darkness
I am alone in my dark castle
Standing in the dep catacombs
Searching for new inspiration amongst
This cryptic sanctuary of meditation
The gathering place of raddled bats
Watching through the rose-window, feeling
The presence of a menacing air, possessing
A voluptuous face, enters the black chamber
The tenebrous architectural rules of
decoration
It’s in the end of ancient time of Saltire
Turning back to the perpendicular tabernacle
For celebration with an unblessed sacrament
The deep atmosphere is as ever, nightmarish
The dreams are beginning in the asembly of
Coven members, the essence of my own mind
The hatred, proceeding into the ambulatory
Solitude in castle of horrors
Solitude under the trefoils
A mysanthropic life in a mysanthropic silence
Vertaling
Fantasmagorische heuvel van droefheid
Achter de giftige zwarte wolken
Een prachtig kasteel in flamboyante stijl
Een monsterlijke massa van bewerkte stenen en ijs
Met prachtige gigantische aedicula
omlijst met fallische zuilen en
Mysterieuze blinde arcaden, met
Misericordian versierde fresco’s
Een heiligdom voor ceremoniële onheiligheid
Een uitnodiging naar het rijk van de duisternis
Ik ben alleen in mijn duister kasteel
Staande in de duistere catacomben
Zoekend naar nieuwe inspiratie onder
Dit cryptische heiligdom van meditatie
De verzamelplaats van raddled vleermuizen
Kijkend door het roosvenster, voel ik
De aanwezigheid van een dreigende lucht, in het bezit van
Een voluptueus gezicht, komt de zwarte kamer binnen
De tenebrous architectonische regels van
decoratie
Het is in het einde van de oude tijd van Saltire
Terugkerend naar het loodrechte tabernakel
Voor de viering met een ongezegend sacrament
De diepe atmosfeer is als altijd, nachtmerrieachtig
De dromen beginnen in de samenkomst van
Coven leden, de essentie van mijn eigen geest
De haat, voortgaand in de ambulante
Eenzaamheid in het kasteel van verschrikkingen
Eenzaamheid onder de klaveren
Een mysantropisch leven in een mysantropische stilte