Origineel
Ci siamo persi in questa selva e non sappiamo dove andare
un viaggio senza direzione ma solo voglia di arrivare
ognuno nel suo microcosmo nel traffico frenetico
seduti l’uno accanto all’altro in un vagone del metr
sai cosa c’
che non riusciamo ad incontrarci mai ne io ne te
sai cosa c’
che per la strada non parliamo pi
e abbiamo voglia di gridare per non restare anonimi
ma la paura di cambiare ci fa sentire fragili
sai cosa c’
che non riusciamo ad aiutarci pi ne io ne te
sai cosa c’…..
siamo vicini e distanti
incatenati eppure indifferenti
schiavi ed eroi, vincitori e perdenti
di una gara che non da trofei
come vorrei buttare gi
questa parete di ghiaccio che cresce
fuori di noi
abbiamo sogni da inventare per ingannare la realt
ma questo freddo che c’ intorno mi gela ancora l’anima
sai cosa c’
che non riusciamo ad incastrarci pi ne io ne te
sai cosa c’…..
siamo vicini e distanti
incatenati eppure indifferenti
schiavi ed eroi, vincitori e perdenti
di una gara che non da trofei
come vorrei buttare gi
questa parete di ghiaccio che cresce
fuori di noi
che siamo ancora incatenati qui
ancora come fossili
come vorrei che non fosse cos
ma sono solamente un uomo io
e allora sai cosa c’, che non mi va
di stare a guardare in silenzio la vita
che se ne va
Vertaling
We zijn verdwaald in deze wildernis en weten niet waar we heen moeten.
Een reis zonder richting, maar alleen de wil om aan te komen
Elk in zijn eigen microkosmos in het hectische verkeer…
Naast elkaar zittend in een metrostel
Weet je wat het is
Dat jij en ik elkaar nooit kunnen ontmoeten
Weet je wat het is?
Dat we niet op straat kunnen praten
En we hebben zin om te schreeuwen zodat we niet anoniem zijn.
Maar de angst voor verandering maakt ons kwetsbaar
Weet je wat het is
Jij en ik kunnen elkaar niet meer helpen.
Weet je wat …..
We zijn dichtbij en veraf
Geketend en toch onverschillig
Slaven en helden, winnaars en verliezers
In een race die geen trofeeën geeft
Wat zou ik graag neergooien
deze muur van ijs die groeit
buiten ons
We hebben dromen te verzinnen om de werkelijkheid te bedriegen.
Maar deze kou die me omringt bevriest nog steeds mijn ziel
Je weet wat het is.
Dat jij en ik er niet meer bij horen
Weet je wat …..
We zijn dichtbij en veraf
Geketend en toch onverschillig
Slaven en helden, winnaars en verliezers
In een race die geen trofeeën geeft
Wat zou ik graag neergooien
deze muur van ijs die groeit
buiten ons
dat we hier nog steeds geketend zijn
Ik hou nog steeds van fossielen
Ik wou dat het niet zo was.
Maar ik ben maar één man
Dus weet je wat, ik heb geen zin
Om in stilte toe te kijken hoe het leven
Zoals het gaat