Origineel
Já amei e fui amado. Hoje vivo sem ninguém. Amar e não ser amado. Pois os piores não tem. Meu coração é de pedra. A minh’alma é também. É vida essa cicatriz. Sou um homem infeliz. A vida assim não convém. Não suporto mais olhar. A minha cama vazia. Entre as quatro paredes. Parece que alguém dizia. Dê aquela cama triste. E seja feliz um dia. E me ajudar viver. De alguém me aquecer. Com o sol de um novo dia. Um dia hei de ser feliz. Meu coração não reclama. Minha vida é um dilema. É a história do meu drama. Não quero mais ver sobrar. Travesseiro em minha cama. Eu tenho grande certeza. Que vou matar a tristeza. Nos braços de quem me ama
Vertaling
Ik heb liefgehad en ben liefgehad. Vandaag leef ik zonder iemand. Om lief te hebben en niet geliefd te worden. Want de ergste hebben er geen. Mijn hart is van steen. Mijn ziel is dat ook. Het is het leven dat litteken. Ik ben een ongelukkig man. Zo’n leven is niet goed. Ik kan er niet meer tegen om te kijken. Mijn lege bed. Tussen de vier muren. Het lijkt erop dat iemand zei. Geef dat trieste bed op En op een dag gelukkig zijn En help me leven Voor iemand om me te verwarmen Met de zon van een nieuwe dag Op een dag zal ik gelukkig zijn. Mijn hart klaagt niet. Mijn leven is een dilemma. Het is het verhaal van mijn drama. Ik wil geen restjes meer zien Kussen op mijn bed. Ik heb grote zekerheid Dat ik het verdriet zal doden In de armen van degene die van me houdt