Origineel
(E. Monet/N. Bonniere)
L’amertume mutile nos efforts
Mielleusement de prime abord, alors
Tout en haut des cimes
Nos vices se dcimeraient encore
Nous dessinent quand l’herbe nous dvore
De sommiers lches en lattes rances
D’treintes vives en ultime indiffrence
Lassitude au charme indlicat
Plaisirs monocordes et des joies monotones
Nul doute ne prime
Quand les envies suppriment les remords
Nous dsirent quand l’herbe nous dvore
De sommiers lches en lattes rances
D’treintes vives en ultime indiffrence
D’artifices arrogants en soldats playmobil
D’acides attouchement en gestes si malhabiles
Draps secs et perverses ont gout mon sang
Sans autres sentiment
Songes et paroles de bois
Ne trouvent aucun clat
Que des promesses salies
Vertaling
(E. Monet/N. Bonniere)
Bitterheid vermindeert onze inspanningen
Eerst lieflijk, dan
Op de top van de pieken
Onze ondeugden zouden nog steeds
Teken ons als het gras ons verslindt
Van losse bedsprings in ranzige latten
Ik weet niet wat ik eraan moet doen, maar ik weet niet of ik het ooit zal kunnen.
Ik weet niet zeker wat ik er aan moet doen.
Ik weet niet zeker of ik het ga halen.
Ik weet niet wat ik moet doen.
Wanneer verlangens wroeging onderdrukken
Wij verlangen wanneer het gras ons verslindt
Ik weet niet wat ik met je aan moet, ik weet niet wat ik met je aan moet
Ik weet niet wat ik met je aan moet, ik weet niet wat ik met je aan moet
Van arrogante kunstgrepen tot playmobil soldaten
Van zure aanrakingen tot slecht gehumeurde gebaren
Droge en perverse lakens hebben mijn bloed geproefd
Zonder enig ander gevoel
Liederen en woorden van hout
Vind geen aanwijzing
Alleen vuile beloftes