Origineel
Juro que nunca mais vou esperar. Amanhecer perto de outra mulher. To atrasado, eu sei, mas eu só sigo a maré. Vou na boleia do meu caminhão. As minhas marcas eu deixei no chão. Peço ao tempo que me deixe em paz. Piso mais forte, deixo outros pra trás. Não sei chorar por isso aqui eu não fico. Minh’alma me tornava um homem rico. Oh meu amigo, eu queria te ajudar. Mas eu preciso chegar. Hoje eu não durmo mais. Não há ninguém a me esperar na chegada. Melhor assim porque eu nasci pra estrada. Oh meu amigo, eu queria te ajudar. Mas eu preciso chegar. É só por isso que eu vou. Mais veloz que um trem a vapor. De Santo Amaro até Salvador. Maria Fumaça apita. E avisa que a espera terminou
Vertaling
Ik zweer dat ik nooit meer zal wachten. Dawn naast een andere vrouw. Ik weet dat ik laat ben, maar ik volg gewoon het tij. Ik zit achter in mijn truck. Mijn sporen heb ik op de grond achtergelaten. Ik vraag de tijd om me met rust te laten. Ik stap sterker, ik laat anderen achter. Ik weet niet hoe ik moet huilen, dus hier blijf ik niet. Mijn ziel maakte me een rijk man. Oh mijn vriend, ik wilde je helpen. Maar ik moet aankomen. Ik zal vannacht niet slapen. Er is niemand die op me wacht als ik aankom. Het is beter zo, want ik ben op de weg geboren. Oh mijn vriend, ik wilde je helpen. Maar ik moet daar zien te komen. Dat is waarom ik ga Sneller dan een stoomtrein Van Santo Amaro naar Salvador. Maria Fumaça fluit. En zegt me dat het wachten voorbij is