Snelweg van leegte buiten de brandende muur Opnieuw opstaan, deze zoektocht naar onze redding! Sneller rennen, het woeste gelach, het daglicht vervaagt Niets over dan het leven dat we achterlieten. Steeds zoekend naar de verborgen gezichten, groeit de haat van binnen. Een gebroken man en een verwoest gezin. Lichtjaren weg, lege woorden tussen ons Dus wend je af, zeg vaarwel voor de laatste keer vanavond! Nog steeds verloren in de eenzaamheid van een leven geleden. Hangend, als we door de velden gaan Deze stukken van ons leven zullen de lange reis naar huis leiden En de wonden genezen nooit! Dus, vliegen voor de laatste keer, en het vuur brandt van binnen Stil, staan we, in een lang vergeten woestenij! Stijg door de verloren eeuwen, hoop zullen ze brengen Voor altijd vrij, en de droom zal nooit sterven. Verwoesting, een verloren verbinding, een verslagen man keert terug Zo verward en alleen voor nog een keer Verpletterd, verslagen, de mist omringt, een gevangene binnenin Systeem naar beneden, voel de aderen uitbarsten vanavond! Keer op keer, beloften van vrijheid! We laten het verleden achter ons en slaan toe voor de eerste keer vanavond! Nog steeds verbijsterd door het gebrek aan verlangen dat ze tonen, na alle beproevingen die we hebben doorstaan Deze herinneringen en lege woorden waren allemaal tevergeefs verloren En de littekens genezen nooit! Dus, vliegen voor de laatste keer, en het vuur brandt van binnen Stil, staan we, in een lang vergeten woestenij! Stijg door de verloren eeuwen, hoop zullen ze brengen Voor altijd vrij, en de droom zal nooit sterven. Vlieg voor de laatste keer, en het vuur brandt van binnen Stil staan we, in een lang vergeten woestenij. Stijg door de verloren eeuwen, hoop dat ze zullen brengen Voor altijd vrij, en de droom zal nooit sterven. Vlieg voor de laatste keer, en het vuur brandt van binnen Stil staan we, in een lang vergeten woestenij. Stijg door de verloren eeuwen, hoop dat ze zullen brengen Voor altijd vrij, en de droom zal nooit sterven. Woah, en de droom zal nooit sterven!