Origineel
Quando na Igreja lotada o padre falou:. Se alguma voz se erguer entre o povo presente. Para poder impedir a união de dois corpos. Deve agora dizer ou calar-se pra sempre. Eu que sabia de tudo silenciei. Imaginando que assim eu pudesse ajudar. Ela encontrar em seu lar a felicidade. Mas eu estava forçando-a sem forças a cruz carregar. Por que fui calar meu deus por que não falei. Eu sei que esta união logo vai ter um fim. Ela vai casar ? Por quê tenta me esquecer. Porém não dá pra esquecer um amor grande assim. Lembro as palavras do padre e fico a chorar. Eu prometi ante Deus calar para sempre. Hoje ela sofre e não posso quebrar minha jura. Para dizer que a mim ela ama somente. Porque seria pior ? para nós dois. Nada ela pode me dar e eu não posso também. A confissão vai deixar três destinos sem rumo. Três vidas tristes sofrendo no mundo sem lar sem ninguém
Vertaling
Toen in de overvolle kerk de priester sprak:. Als er een stem wordt verheven onder de aanwezigen. Om de vereniging van twee lichamen te voorkomen. Je moet het nu zeggen of voor altijd zwijgen. Ik, die alles wist, zweeg. Denkend dat ik zo zou kunnen helpen. Ze zou het geluk in haar huis vinden. Maar ik dwong haar machteloze kruis te dragen Waarom was ik stil, mijn God, waarom heb ik niets gezegd? Ik weet dat dit verbond spoedig zal eindigen. Gaat ze trouwen? Waarom probeer je me te vergeten. Maar je kunt zo’n grote liefde niet vergeten. Ik herinner me de woorden van de priester en ik huil. Ik heb God beloofd voor altijd te zwijgen. Vandaag lijdt ze en ik kan mijn gelofte niet breken. Om te zeggen dat ze alleen van mij houdt. Omdat het slechter zou zijn voor ons beiden. Ze kan me niets geven en ik ook niet. De bekentenis zal drie lotsbestemmingen doelloos achterlaten. Drie trieste levens lijdend in de wereld zonder thuis en niemand