Origineel
Oh baby, can’t you see
When you get mad at me
Your eyes light up your face
Oh baby, just admit
If both my wrists were slit
You’d bandage them with style and grace
And it’s not over
And I don’t think it will be
And we are joined at the hip like siamese twins
And that’s a metaphor for the feelings that I store
I confess I love you so
I confess I love you so
I confess I love you so,
But you know
With you I’m never bored
Yes ma’am, you strike a chord
That makes me shiver and mumble
I’m chomping at the bit
I need my daily fix
Or my whole world will crumble
And it’s not over
I don’t think it will be
And we are joined at the hip like siamese twins
And that’s a metaphor for the feelings that I store
I confess I love you so
I confess I love you so
I confess I love you so,
But you know
Come wrap your arms around
The man who is back in town
And loves to watch you smile
Don’t know if I should laugh or cry
With you sleeping by my side
I hear the silence for miles
And it’s not over
I don’t think it will be
And we are joined at the hip like siamese twins
And that’s a metaphor for the feelings that I store
I confess I love you so
I confess I love you so
I confess I love you so,
But you know
Vertaling
Oh schat, zie je het niet
Als je boos op me wordt
Je ogen verlichten je gezicht
Oh schat, geef toe
Als beide polsen doorgesneden waren
Je zou ze verbinden met stijl en gratie
En het is nog niet voorbij
En ik denk niet dat het zal zijn
En we zitten als een siamese tweeling bij de heup
En dat is een metafoor voor de gevoelens die ik opsla
Ik moet bekennen dat ik zo van je hou
Ik moet bekennen dat ik zo van je hou
Ik beken dat ik zo van je hou,
Maar weet je
Bij jou verveel ik me nooit
Ja mevrouw, u raakt een snaar
Dat doet me huiveren en mompelen
Ik kauw op het stuk
Ik heb mijn dagelijkse oplossing nodig
Of mijn hele wereld zal instorten
En het is nog niet voorbij
Ik denk het niet
En we zitten als een siamese tweeling bij de heup
En dat is een metafoor voor de gevoelens die ik opsla
Ik moet bekennen dat ik zo van je hou
Ik moet bekennen dat ik zo van je hou
Ik beken dat ik zo van je hou,
Maar weet je
Kom je armen om je heen slaan
De man die terug is in de stad
En vindt het heerlijk om je te zien glimlachen
Ik weet niet of ik moet lachen of huilen
Met jou aan mijn zijde
Ik hoor kilometers de stilte
En het is nog niet voorbij
Ik denk het niet
En we zitten als een siamese tweeling bij de heup
En dat is een metafoor voor de gevoelens die ik opsla
Ik moet bekennen dat ik zo van je hou
Ik moet bekennen dat ik zo van je hou
Ik beken dat ik zo van je hou,
Maar weet je