Origineel
A noite é tudo,. Solidão em mim.. Depois que o nosso amor chegou ao fim,. Estrelas no céu não brilham mais,. Sem você, ficou triste assim,. Madrugada neblina de saudade,. Recordações tristeza o peito invade;. E nesse mundo de incerteza eu vou,. Chorando a dor,. Lembrando amor,. Que acabou.. Refrão:. Saudade só judia,. Madrugada noite e dia,. sem a sua companhia,. A vida não tem alegria,. Coração no peito chora,. Depois que ela foi embora,. Deus, Nossa Senhora, tá demais essa agonia,. Quem vive de saudade,. Perdeu a felicidade,. Na escuridão da vida.. Não, não tem claridade,. Taça de pranto na mesa,. Brindando com a tristeza.. Deus quanta incerteza,. sozinho nessa cidade.
Vertaling
De nacht is alles. Eenzaamheid in mij.. “Nadat onze liefde tot een einde is gekomen… Sterren aan de hemel schijnen niet meer… Zonder jou, is het triest als dit… Dageraad mistig van verlangen… Herinneringen van verdriet dringen mijn borst binnen. En in deze wereld van onzekerheid ga ik. Huilend van de pijn,… Herinnerend aan de liefde,… Dat is voorbij… Refrein. Nostalgie doet alleen maar pijn. Dag en nacht, zonder jouw gezelschap. Het leven kent geen vreugde. Het hart in de borst huilt. Nadat ze wegging… God, Onze Vrouwe, deze lijdensweg is te veel. Die leeft van verlangen… Verloor het geluk. In de duisternis van het leven… Nee, er is geen licht. Kopje tranen op de tafel. Proosten met verdriet… God, wat onzeker, alleen in deze stad.