Origineel
Gracias a la vida que me ha dado tanto
Me dio dos luceros, que cuando los abro,
Perfecto distingo lo negro del blanco
Y en el alto cielo su fondo estrellado
Y en las multitudes el hombre que yo amo
Gracias a la vida que me ha dado tanto
Me ha dado el oido que en todo su ancho
Graba noche y dia, grillos y canarios,
Martillos, turbinas, ladridos, chubascos,
Y la voz tan tierna de mi bien amado
Gracias a la vida que me ha dado tanto
Me ha dado el sonido y el abecedario;
Con el las palabras que pienso y declaro:
Madre, amigo, hermano, y luz alumbrando
La ruta del alma del que estoy amando
Gracias a la vida que me ha dado tanto
Me ha dado la marcha de mis pies cansados;
Con ellos anduve ciudades y charcos,
Playas y desiertos, montanas y llanos,
Y la casa tuya, tu calle y tu patio
Gracias a la vida que me ha dado tanto
Me dio el corazon que agita su marco
Cuando miro el fruto del cerebro humano,
Cuando miro al bueno tan lejos del malo,
Cuando miro al fondo de tus ojos claros
Gracias a la vida que me ha dado tanto
Me ha dado la risa y me ha dado el llanto
Asi yo distingo dicha de quebranto,
Los dos materiales que forman mi canto,
Y el canto de ustedes que es mi mismo canto,
Y el canto de todos que es mi propio canto
Gracias a la vida que me ha dado tant
Vertaling
Dank aan het leven dat me zoveel heeft gegeven
Het gaf me twee sterren, dat als ik ze open,
Ik kan perfect het zwart van het wit onderscheiden
En in de hoge hemel zijn sterrenhemel
En in de menigte de man van wie ik hou
Dank aan het leven dat me zoveel heeft gegeven
Heeft mij het oor gegeven dat in al zijn breedte
Het registreert dag en nacht, krekels en kanaries,
Hamers, turbines, blaffen, douches,
En de stem zo teder van mijn geliefde
Dank aan het leven dat me zoveel heeft gegeven
Het heeft me het geluid en het alfabet gegeven;
Met het de woorden die ik denk en verklaar:
Moeder, vriend, broer, en licht verlichtend
Het pad van de ziel van degene die ik liefheb
Dank aan het leven dat me zoveel heeft gegeven
Het heeft me de mars van mijn vermoeide voeten gegeven;
Met hen liep ik door steden en plassen,
Stranden en woestijnen, bergen en vlaktes,
En uw huis, uw straat en uw binnenplaats
Dank aan het leven dat me zoveel heeft gegeven
Gaf me het hart dat zijn frame schudt
Als ik kijk naar de vrucht van het menselijk brein,
Als ik kijk naar het goede van het slechte,
Als ik in de diepte van je heldere ogen kijk
Dank aan het leven dat me zoveel heeft gegeven
Het heeft me aan het lachen gemaakt en het heeft me aan het huilen gemaakt
Dus ik onderscheid vreugde van verdriet,
De twee materialen die mijn lied vormen,
En jouw lied dat is mijn eigen lied,
En het lied van iedereen dat mijn eigen lied is.
Dank aan het leven dat me zoveel heeft gegeven