Origineel
I stole a glance at my reflection,. Though these days I tend to hurry by.. How pale the rose of my complexion,. How strange the knowing look that’s in my eye.. But when the springtime was ablaze,. You took my hand, you held my gaze.. There is no wonder there,. I learned my lesson well,. No need to wonder where that girl has gone.. There is a secret no one knows,. I set my face, I changed my clothes. I dreamed I stood as you were passing,. Just as the horse-drawn carriage sped away.. Of petticoats in puddles dragging,. And my highbutton boots were splashed with clay.. But when the summer was in flame,. You broke your word, denied my name.. There is no wonder there, etc.. But as the winter drags along,. It blurs your sense of right and wrong.. There is no wonder there, etc..
Vertaling
Ik wierp een blik op mijn spiegelbeeld. Hoewel ik deze dagen de neiging heb om gehaast voorbij te lopen… Hoe bleek het roze van mijn teint… Hoe vreemd de wetende blik in mijn ogen… Maar toen de lente in vuur en vlam stond… Je nam mijn hand, je hield mijn blik vast… Er is geen wonder… Ik heb mijn les goed geleerd. Je hoeft je niet af te vragen waar dat meisje is gebleven. Er is een geheim dat niemand kent. Ik zette mijn gezicht op, ik kleedde me om. Ik droomde dat ik stond terwijl u passeerde… Net toen de paardenkoets wegreed… Van petticoats in plassen slepend… En mijn laarzen met hoge knopen waren bespat met klei… Maar toen de zomer in vlammen opging… Je brak je woord, ontkende mijn naam… Er is geen wonder… Maar als de winter zich voortsleept… vervaagt je gevoel voor goed en kwaad… Dat is geen wonder, enzovoort.