Origineel
Pardon me for saying so but you look more pitiful than I have ever imagined.
Despite perfect fashion and your photographs depict you so differently.
I always thought you would be, some sort of match for me.
So lets decide who can survive.
Jumping fear and racing beats and hearts that don’t ever slow.
Then I’ll write letters on my paper expressing my deep disappointment.
Dripping where I stand (dripping where I stand)
From my watery hands hoping to get passed the open bedroom door.
Where her clothes on the floor.
Remind me of our conversations.
The feeling of slight hesitation to turn off the lights.
Fourteen days now since we started to complicate the situation.
I’m not hiding, I’m just buying some time for us to find the back door.
We will come out when it’s safe for us.
When it’s safe for us, when it’s safe for us
For us, for us, for us
There’s nothing left to say.
To express the way that I’ve behaved.
I still feel him burning like a stain to this carpet torn in every seam.
Thrown away I will not regret! I will not forget!
I will not regret! I will not forget!
Why should I take all the blame for my mistakes?
You were there with every promise made to break.
When did you become the one without regret?
Kill me burn me down I swear I won’t forget.
When did you become the one without regret?
Kill me burn me down I swear I won’t forget.
Vertaling
Vergeef me dat ik het zeg, maar je ziet er zieliger uit dan ik me ooit heb voorgesteld.
Ondanks de perfecte mode en je foto’s laten je zo anders zien.
Ik dacht altijd dat je een soort gelijke voor me zou zijn.
Dus laten we beslissen wie kan overleven.
Springende angst en snelle slagen en harten die nooit vertragen.
Dan schrijf ik brieven op mijn papier waarin ik mijn diepe teleurstelling uit.
Druipend waar ik sta (druipend waar ik sta)
Van mijn waterige handen die hopen voorbij de openstaande slaapkamerdeur te komen.
Waar haar kleren op de vloer.
Herinneren mij aan onze gesprekken.
Het gevoel van lichte aarzeling om het licht uit te doen.
Veertien dagen nu sinds we begonnen zijn de situatie te compliceren.
Ik verstop me niet. Ik geef ons wat tijd om de achterdeur te vinden.
We zullen naar buiten komen als het veilig is voor ons.
Als het veilig is voor ons, als het veilig is voor ons
Voor ons, voor ons, voor ons
Er is niets meer te zeggen.
Om uit te drukken hoe ik me gedragen heb.
Ik voel hem nog steeds branden als een vlek op dit tapijt, gescheurd in elke naad.
Weggegooid zal ik geen spijt hebben! Ik zal niet vergeten!
Ik zal er geen spijt van hebben! Ik zal het niet vergeten!
Waarom zou ik alle schuld op mij nemen voor mijn fouten?
Jij was er bij elke gemaakte belofte om te breken.
Sinds wanneer ben jij degene zonder spijt?
Dood me, brand me af, ik zweer dat ik het niet zal vergeten.
Wanneer ben jij degene geworden zonder spijt?
Dood me, brand me neer, ik zweer dat ik het niet zal vergeten.