Origineel
Hola viejo dime como estás,
los años pasan, no hemos vuelto a hablar
y no quiero que tu pienses que me he olvidado de ti.
Yo por mi parte no me puedo quejar,
Trabajando como siempre igual.
Aunque confieso que en mi vida,
hay mucha soledad.
En el fondo tu y yo somos casi igual,
Y me vuelvo loco solo con pensar.
Quizás, la vida nos separe cada día mas.
Quizás, la vida nos aleje de la realidad.
Quizás, tú buscas un desierto y yo busco un mar.
Quizás, que gracias a la vida hoy te quiero mas.
Hola viejo dime como estás,
hay tantas cosas que te quiero explicar,
porque uno nunca sabe, si mañana esté aqui.
A veces hemos ido marcha atrás,
la razón siempre querías llevar,
pero estoy cansado, no quiero discutir.
En el fondo tu y yo somos casi igual,
y me vuelvo loco solo con pensar.
Quizás, la vida nos separe cada día mas.
Quizás, la vida nos aleje de la realidad.
Quizás, tú buscas un desierto y yo busco un mar.
Quizás, que gracias a la vida hoy te quiero mas.
Quizás, la vida nos separe cada día mas.
Quizás, la vida nos aleje de la realidad.
Quizás, tú buscas un desierto y yo busco un mar.
Quizás, que gracias a la vida hoy te quiero mas.
Hola viejo, dime como estás,
los años pasan, no hemos vuelto a hablar
y no quiero que tu pienses que me he olvidado de ti.
los años pasan, no hemos vuelto a hablar
y no quiero que tu pienses que me he olvidado de ti.
Yo por mi parte no me puedo quejar,
Trabajando como siempre igual.
Aunque confieso que en mi vida,
hay mucha soledad.
En el fondo tu y yo somos casi igual,
Y me vuelvo loco solo con pensar.
Quizás, la vida nos separe cada día mas.
Quizás, la vida nos aleje de la realidad.
Quizás, tú buscas un desierto y yo busco un mar.
Quizás, que gracias a la vida hoy te quiero mas.
Hola viejo dime como estás,
hay tantas cosas que te quiero explicar,
porque uno nunca sabe, si mañana esté aqui.
A veces hemos ido marcha atrás,
la razón siempre querías llevar,
pero estoy cansado, no quiero discutir.
En el fondo tu y yo somos casi igual,
y me vuelvo loco solo con pensar.
Quizás, la vida nos separe cada día mas.
Quizás, la vida nos aleje de la realidad.
Quizás, tú buscas un desierto y yo busco un mar.
Quizás, que gracias a la vida hoy te quiero mas.
Quizás, la vida nos separe cada día mas.
Quizás, la vida nos aleje de la realidad.
Quizás, tú buscas un desierto y yo busco un mar.
Quizás, que gracias a la vida hoy te quiero mas.
Hola viejo, dime como estás,
los años pasan, no hemos vuelto a hablar
y no quiero que tu pienses que me he olvidado de ti.
Vertaling
Hey oudje, vertel eens hoe het met je gaat,
De jaren gaan voorbij en wij hebben niet meer gepraat.
En ik wil niet dat je denkt dat ik je vergeten ben.
Ik heb niets te klagen,
Aan het werk zoals altijd.
Hoewel, ik moet bekennen dat mijn leven
veel eenzaamheid kent.
Van diep zijn we bijna hetzelfde,
En ik word gek, alleen al door te denken.
Misschien, scheidt het leven ons elke dag meer.
Misschien, houdt het leven ons ver van de realiteit af.
Misschien, zoek je naar een woestijn en ik een zee.
Misschien, dankbaar aan het leven dat ik nu nog meer naar je verlang.
Hey oudje, vertel eens hoe het met je gaat,
Er zijn zo veel dingen die ik je uit wil leggen,
Want niemand weet, of morgen komt.
Soms gingen we achteruit,
De reden wilde je altijd meenemen,
Maar ik ben moe, ik wil niet discussiëren.
Van diep zijn we bijna hetzelfde,
En ik word gek, alleen al door te denken.
Misschien, scheidt het leven ons elke dag meer.
Misschien, houdt het leven ons ver van de realiteit af.
Misschien, zoek je naar een woestijn en ik een zee.
Misschien, dankbaar aan het leven dat ik nu nog meer naar je verlang.
Misschien, scheidt het leven ons elke dag meer.
Misschien, houdt het leven ons ver van de realiteit af.
Misschien, zoek je naar een woestijn en ik een zee.
Misschien, dankbaar aan het leven dat ik nu nog meer naar je verlang.
Hey oudje, vertel eens hoe het met je gaat,
De jaren gaan voorbij en wij hebben niet meer gepraat.
En ik wil niet dat je denkt dat ik je vergeten ben.
De jaren gaan voorbij en wij hebben niet meer gepraat.
En ik wil niet dat je denkt dat ik je vergeten ben.
Ik heb niets te klagen,
Aan het werk zoals altijd.
Hoewel, ik moet bekennen dat mijn leven
veel eenzaamheid kent.
Van diep zijn we bijna hetzelfde,
En ik word gek, alleen al door te denken.
Misschien, scheidt het leven ons elke dag meer.
Misschien, houdt het leven ons ver van de realiteit af.
Misschien, zoek je naar een woestijn en ik een zee.
Misschien, dankbaar aan het leven dat ik nu nog meer naar je verlang.
Hey oudje, vertel eens hoe het met je gaat,
Er zijn zo veel dingen die ik je uit wil leggen,
Want niemand weet, of morgen komt.
Soms gingen we achteruit,
De reden wilde je altijd meenemen,
Maar ik ben moe, ik wil niet discussiëren.
Van diep zijn we bijna hetzelfde,
En ik word gek, alleen al door te denken.
Misschien, scheidt het leven ons elke dag meer.
Misschien, houdt het leven ons ver van de realiteit af.
Misschien, zoek je naar een woestijn en ik een zee.
Misschien, dankbaar aan het leven dat ik nu nog meer naar je verlang.
Misschien, scheidt het leven ons elke dag meer.
Misschien, houdt het leven ons ver van de realiteit af.
Misschien, zoek je naar een woestijn en ik een zee.
Misschien, dankbaar aan het leven dat ik nu nog meer naar je verlang.
Hey oudje, vertel eens hoe het met je gaat,
De jaren gaan voorbij en wij hebben niet meer gepraat.
En ik wil niet dat je denkt dat ik je vergeten ben.