Origineel
Trying to keep myself afloat upon this stream. But a thought is pulling me down. Pulling me all the way. We are wandering towards a blank infinity. and extinguishing will now be the only way. to diminish your sins. This vortex can’t be filled up again. A hole in space and time. Do you cry to the heaven’s high. when you’re confined here?. You do not ever wonder. why these leaden tears will never dry?. They’ll leave behind so many shadows in my mind. High in the sky, all the clouds are passing by. Wait for this storm, wait for the rain,. and wait for the tears to fall down on me. We are wandering towards a blank infinity. and extinguishing will now be the only way. to diminish your sins. This vortex can’t be filled up again. A hole in space and time. Do you cry to the heaven’s high. when you’re confined here?. Do you not ever wonder. why these leaden tears will never dry?. They’ll leave behind so many shadows. Living in me, living in all the memories in my life. You wonder why. These tears never dry. Time forced into life (Do you wonder why). Living in my mind. Can we even find a way in this labyrinth without end?. Labyrinth has no end. Which turn should I take?. Left or right?. Should I stay?. Should I be the one?. Do you cry to the heaven’s high. when you’re confined here?. You do not ever wonder. why these leaden tears will never dry?. They’ll leave behind so many shadows. This substance in time forced into life. but still exists because it’s here. Living in me, living in all the memories in my life. Lost inside blank infinity
Vertaling
Proberen mezelf drijvende te houden op deze stroom. Maar een gedachte trekt me naar beneden. Trekt me de hele weg mee. We dwalen naar een lege oneindigheid. en uitdoven zal nu de enige manier zijn. om je zonden te verminderen. Deze vortex kan niet opnieuw gevuld worden. Een gat in ruimte en tijd. Roep je naar de hemelse hoogten. als je hier opgesloten zit? Vraag je je nooit af waarom deze loden tranen nooit zullen drogen? Ze laten zoveel schaduwen achter in mijn geest. Hoog in de lucht, gaan alle wolken voorbij. Wacht op deze storm, wacht op de regen,. en wacht tot de tranen op me neervallen. We dwalen af naar een lege oneindigheid. en uitdoven zal nu de enige manier zijn. om je zonden te verminderen. Deze vortex kan niet opnieuw gevuld worden. Een gat in ruimte en tijd. Roep je naar de hemelse hoogten, als je hier opgesloten zit? Vraag je je nooit af waarom deze tranen nooit zullen drogen? Ze laten zoveel schaduwen achter. Levend in mij, levend in alle herinneringen in mijn leven. Je vraagt je af waarom. Deze tranen nooit drogen. Tijd gedwongen in het leven. Vraag jij je af waarom. Levend in mijn geest. Kunnen we een weg vinden in dit labyrint zonder einde? Labyrint heeft geen einde. Welke afslag moet ik nemen? Links of rechts? Zal ik blijven? Zal ik degene zijn? Huil je tot in de hemel als je hier opgesloten zit? Vraag je je nooit af waarom deze tranen nooit zullen drogen? Ze laten zoveel schaduwen achter. Deze stof in de tijd gedwongen in het leven. maar bestaat nog steeds omdat het hier is. Levend in mij, levend in alle herinneringen in mijn leven. Verloren in de lege oneindigheid