Origineel
mentro guardo il mare
il mio pensiero va alla
latitudine di un’altra età
quando ci credevo
nelle favole, sempre con
la testa fra le nuvole
sogni e desideri
diventavano realtà dentro
il libro della fantasia
era la stagione della vita
in cui non c’è malinconia
ora in questo tempo
d’inquietudine sento che
non ci si può più illudere
nonostante tutto resto
un pò d’ingenuità
dentro la speranza ancora c’è
come allora voglio continuare
sempre a chiedere perché
e dipingo a modo mio
il mondo intorno a me
come un bambino nel tempo
che non perde mai
la sua curiosità
è l’istinto che mi fa
volare via di qua
un bambino nel tempo
non si arrende mai
cerca la felicità
respirando l’aria
di salsedine mi fa
compagnia la solitudine
questo posto mi sembrava
magico nel ricordo
di quand’ero piccolo
come allora cerco
una risposta che
non c’è e non so
che differenza fa:
rimanere ferma ad aspettare
oppure andare via di qua
e dipingo a modo mio
il mondo intorno a me
come un bambino nel tempo
che non perde mai
la sua curiosità
è l’istinto che mi fa
cambiare la realtà
un bambino nel tempo
non si arrende mai ma
cerca la felicità
e per sempre invisibile
e vera questa parte
di me resterà…
e dipingo a modo mio
il mondo intorno a me
un bambino nel tempo
non si arrende mai ma
cerca la felicità
un bambino nel tempo
non si arrende mai ma
cerca la felicità
il mio pensiero va alla
latitudine di un’altra età
quando ci credevo
nelle favole, sempre con
la testa fra le nuvole
sogni e desideri
diventavano realtà dentro
il libro della fantasia
era la stagione della vita
in cui non c’è malinconia
ora in questo tempo
d’inquietudine sento che
non ci si può più illudere
nonostante tutto resto
un pò d’ingenuità
dentro la speranza ancora c’è
come allora voglio continuare
sempre a chiedere perché
e dipingo a modo mio
il mondo intorno a me
come un bambino nel tempo
che non perde mai
la sua curiosità
è l’istinto che mi fa
volare via di qua
un bambino nel tempo
non si arrende mai
cerca la felicità
respirando l’aria
di salsedine mi fa
compagnia la solitudine
questo posto mi sembrava
magico nel ricordo
di quand’ero piccolo
come allora cerco
una risposta che
non c’è e non so
che differenza fa:
rimanere ferma ad aspettare
oppure andare via di qua
e dipingo a modo mio
il mondo intorno a me
come un bambino nel tempo
che non perde mai
la sua curiosità
è l’istinto che mi fa
cambiare la realtà
un bambino nel tempo
non si arrende mai ma
cerca la felicità
e per sempre invisibile
e vera questa parte
di me resterà…
e dipingo a modo mio
il mondo intorno a me
un bambino nel tempo
non si arrende mai ma
cerca la felicità
un bambino nel tempo
non si arrende mai ma
cerca la felicità
Vertaling
Terwijl ik naar de zee kijk gaat
gaan mijn gedachten naar de
breedtegraad van een andere leeftijd
toen ik nog in sprookjes
geloofde, met het hoofd
altijd tussen de wolken
dromen en verlangens
veranderden in werkelijkheid in het
boek van de fantasie, het was
het seizoen van het leven waarin
er geen melancholie was
Nu in deze tijd van
onrust voel ik dat men
niet meer mag bedriegen
ondanks alles
is er nog steeds een beetje
naïviteit in de hoop
net als vroeger wil ik me steeds
blijven afvragen waarom
En ik teken de wereld
rondom mij op mijn manier,
zoals een kind in de tijd
dat nooit zijn nieuws-
gierigheid verliest
het is het instinct dat me
doet wegvliegen van hier
een kind in de tijd
geeft zich nooit over
het zoekt naar het geluk
terwijl ik
de zoute lucht inadem
houdt de eenzaamheid me gezelschap
deze plaats leek me
magisch in mijn herinnering
toen ik klein was
zoals vroeger zoek ik
naar een antwoord dat er
niet is en dat ik niet ken
wat maakt het uit:
blijven staan en wachten
ofwel weggaan van hier
en ik teken de wereld
rondom mij op mijn manier
zoals een kind in de tijd
dat nooit zijn nieuws-
gierigheid verliest
het is het instinct dat me
de realiteit doet veranderen
een kind in de tijd
geeft zich nooit over
maar zoekt naar het geluk
en dit gedeelte van me
onzichtbaar en echt
zal voor altijd blijven…
en ik teken de wereld
rondom mij op mijn manier,
een kind in de tijd
geeft zich nooit over
maar zoekt naar het geluk
een kind in de tijd
geeft zich nooit over
maar zoekt naar het geluk
gaan mijn gedachten naar de
breedtegraad van een andere leeftijd
toen ik nog in sprookjes
geloofde, met het hoofd
altijd tussen de wolken
dromen en verlangens
veranderden in werkelijkheid in het
boek van de fantasie, het was
het seizoen van het leven waarin
er geen melancholie was
Nu in deze tijd van
onrust voel ik dat men
niet meer mag bedriegen
ondanks alles
is er nog steeds een beetje
naïviteit in de hoop
net als vroeger wil ik me steeds
blijven afvragen waarom
En ik teken de wereld
rondom mij op mijn manier,
zoals een kind in de tijd
dat nooit zijn nieuws-
gierigheid verliest
het is het instinct dat me
doet wegvliegen van hier
een kind in de tijd
geeft zich nooit over
het zoekt naar het geluk
terwijl ik
de zoute lucht inadem
houdt de eenzaamheid me gezelschap
deze plaats leek me
magisch in mijn herinnering
toen ik klein was
zoals vroeger zoek ik
naar een antwoord dat er
niet is en dat ik niet ken
wat maakt het uit:
blijven staan en wachten
ofwel weggaan van hier
en ik teken de wereld
rondom mij op mijn manier
zoals een kind in de tijd
dat nooit zijn nieuws-
gierigheid verliest
het is het instinct dat me
de realiteit doet veranderen
een kind in de tijd
geeft zich nooit over
maar zoekt naar het geluk
en dit gedeelte van me
onzichtbaar en echt
zal voor altijd blijven…
en ik teken de wereld
rondom mij op mijn manier,
een kind in de tijd
geeft zich nooit over
maar zoekt naar het geluk
een kind in de tijd
geeft zich nooit over
maar zoekt naar het geluk