Origineel
Injuriado!. Desde pequeno soldado. No país do futebol onde se nasce com um fardo. E é fato, que os direitos iguais são só jogos do estado. Desigualdade com fome, consome os desesperados. Viciados em status. Que seu valor é menor do que seus sapatos. Materialismo maçante mesmo tão distante grita. Felicidade está no saldo. E o pilar tá de cabeça pra baixo. Somos a legião de robôs programados. Pra sempre persistir nos mesmo atos e erros. Ano após ano desde o começo. Eu dou meu sangue e pago o preço. Dano por dano. Eles só jogam o pano. Dano por dano. É sempre o mesmo plano, de tentar mudar. Mas tu continua o mesmo então deixa pra lá. Que eu não vou mais me importar (2vz). Os engravatados. Que te deixam sufocados. Entre tendências e normas eu sigo julgado. Mas eu não paro. Matando um leão por dia, no meio da folia. Cheio de almas vazias. Gol e vibra, quebra o vidro!. Tamo entalado no curral do pão e circo. Vive falando mal de governo fingido. Mas samba e futebol vale mais que seu grito. Então pelo visto, somos o nosso pior inimigo. Somos o nosso pior inimigo. Dano por dano. Eles só jogam o pano. Dano por dano. É sempre o mesmo plano. De tentar mudar mas tu continua o mesmo. Então deixa pra lá. Que eu não vou mais me importar (2vz). Ano após ano, desde o começo. Eu dou meu sangue e pago o preço
Vertaling
Gewond! Sinds ik een kleine soldaat was. In het land van voetbal waar je geboren wordt met een last. En het is een feit, dat gelijke rechten slechts staatsspelen zijn. Ongelijkheid met honger, verteert de wanhopigen. Verslaafd aan status. Dat hun waarde minder is dan hun schoenen. Saai materialisme schreeuwt zelfs zo ver weg. Het geluk staat op het spel. En de pilaar staat op zijn kop. Wij zijn het legioen van geprogrammeerde robots Om altijd in dezelfde daden en fouten te volharden. Jaar na jaar sinds het begin. Ik geef mijn bloed en betaal de prijs. Schade voor schade. Ze spelen gewoon de vod. Schade voor schade Het is altijd hetzelfde plan, proberen te veranderen. Maar je bent nog steeds dezelfde dus laat het gaan Dat het me niet meer kan schelen. De pakken. Dat laat je stikken. Tussen tendensen en normen volg ik geoordeeld. Maar ik stop niet. Een leeuw per dag doden, te midden van feestvreugde. Vol met lege zielen. Doel en trillen, breek het glas! Tamo zit vast in de brood en circus kraal Levens die kwaad spreken over een schijnregering. Maar samba en voetbal is meer waard dan jouw geschreeuw. Dus blijkbaar, zijn we onze eigen ergste vijand. We zijn onze eigen ergste vijand. Schade voor schade. Ze spelen gewoon de vod. Schade voor schade. Het is altijd hetzelfde plan. Je probeert te veranderen, maar je bent nog steeds dezelfde. Dus laat het gaan. Dat het me niet meer kan schelen (2vz) Jaar na jaar, sinds het begin. Ik geef mijn bloed en ik betaal de prijs